Σάββατο 6 Δεκεμβρίου 2008

ΒΟΛΕΥΤΕΣ

Ο βουλευτής συνέλαβε το γιο του να λέει ψέματα. 
- Ξέρεις παιδί μου τι τους κάνουν αυτούς που λένε ψέματα; 
- Ναι, μπαμπά. Βουλευτές!

40.000

Μια ξανθιά ήθελε να πουλήσει το αυτοκίνητο της, αλλά δεν έβρισκε αγοραστή. 
Αποφασίζει να ρωτήσει ένα φίλο της τι φταίει. Αυτός την ρωτάει πόσα 
χιλιόμετρα έχει κάνει και αυτή του απαντάει 300.000. Τότε αυτός την 
συμβουλεύει να βρει ένα μηχανικό να αλλάξει τα χιλιόμετρα σε λιγότερα και 
ίσως το πουλήσει... 
Αυτή πηγαίνει στο μηχανικό και της αλλάζει τα χλμ. από 300.000 σε 40.000. 
Μετά από λίγες μέρες της τηλεφωνεί: 
-Τι έγινε το πούλησες το αμάξι σου; 
-Όχι. 
-Γιατί; 
-Με έχεις για χαζή; Αφού έχει κάνει μόνο 40.000 !!!

Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2008

Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2008

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ

Γύρω στα 1707, δηλαδή την εποχή που οι Άγγλοι κέρδισαν τη μάχη της Σαραγόσας, προστάτευσαν την Πορτογαλία και έδωσαν, για λίγο καιρό, ένα βασιλιά στην Ισπανία, ο μιλόρδος Μπολντμάιντ, κάποιος ανώτερος αξιωματικός που είχε πληγωθεί στη μάχη, βρισκόταν στις ιαματικές πηγές τηςΜπαρέζ. Εκεί συνάντησε τον κόμη Μέντροζο, ο οποίος έχοντας πέσει από το άλογο πίσω από την επιμελητεία, μιάμιση λεύγα από το πεδίο της μάχης, ερχόταν κι αυτός για την ίδια θεραπεία. Ήταν οικείος της Ιεράς Εξέτασης. Ο μιλόρδος Μπολντμάιντ της ήταν οικείος μόνο ως προς τη συζήτηση. Μια μέρα, αφού ήπιε ιαματικό νερό, έκανε με τον Μέντροζο την ακόλουθη συζήτηση:
ΜΠΟΛΝΤΜΑΙΝΤ: Είστε, λοιπόν, λοχίας των Δομινικανών. Βρομοεπάγγελμα κάνετε.
ΜΕΝΤΡΟΖΟ: Είναι αλήθεια. Αλλά θα προτιμούσα να είμαι ο υπηρέτης τους παρά το θύμα τους, και προτίμησα την κακοτυχία να καίω τον πλησίον μου από το να ψηθώ εγώ ο ίδιος.
ΜΠΟΛΝΤΜΑΙΝΤ: Τι φριχτή εναλλακτική λύση! Ήσαστε εκατό φορές πιο ευτυχισμένοι κάτω από το ζυγό των Μαυριτανών, που σας άφησαν να σαπίζετε ελεύθερα μέσα στις δεισιδαιμονίες σας, και οι οποίοι, παρόλο που ήταν νικητές, δε σφετερίζονταν το ανήκουστο δικαίωμα να κρατούν αλυσοδεμένες τις ψυχές.
ΜΕΝΤΡΟΖΟ: Τι τα θέλετε; Δε μας επιτρέπεται ούτε να γράφουμε ούτε να μιλάμε, ούτε καν να σκεφτόμαστε. Εάν μιλάμε, είναι εύκολο να ερμηνεύσουν τα λόγια μας, και πολύ περισσότερο, τα γραφτά μας. Τέλος, επειδή δε μπορούν να μας καταδικάσουν σε ολοκαύτωμα για τις απόκρυφες μας σκέψεις, μας απειλούν ότι, κατόπιν εντολής του ίδιου του Θεού, θα καιγόμαστε αιωνίως, εάν δε σκεφτόμασταν όπως οι Ιακωβίνοι. Έχουν πείσει την κυβέρνηση ότι, εάν εμείς είχαμε κοινό νου, ολόκληρο το κράτος θα βρισκόταν σε αναβρασμό και το έθνος μας θα γινόταν το δυστυχέστερο της γης.
ΜΠΟΛΝΤΜΑΙΝΤ: Πιστεύετε ότι εμείς οι υπόλοιποι Άγγλοι είμαστε τόσο δυστυχείς; Εμείς που καλύψαμε τις θάλασσες με σκάφη και που ερχόμαστε στην άλλη άκρη της Ευρώπης για να κερδίσουμε μάχες για λογαριασμό σας; Θεωρείτε ότι οι Ολλανδοί, που σας άρπαξαν όλες σχεδόν τις περιοχές που ανακαλύψατε στις Ινδίες, και που σήμερα είναι προστάτες σας, είναι καταραμένοι από το Θεό, επειδή έδωσαν πλήρη ελευθερία στον Τύπο και επειδή διευκόλυναν την ανταλλαγή ιδεών μεταξύ των ανθρώπων; Μήπως η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ήταν λιγότερο ισχυρή επειδή ο Κικέρων έγραψε ελεύθερα;
ΜΕΝΤΡΟΖΟ: Ποιος είναι αυτός ο Κικέρων; Δεν άκουσα ποτέ να μιλούν γι΄αυτόν τον άνθρωπο. Εδώ δεν πρόκειται για τον Κικέρωνα, πρόκειται για τον άγιο πατέρα, τον πάπα και τον άγιο Αντώνιο της Πάδοβας, και έχω ακούσει μάλιστα να λένε πως, εάν οι άνθρωποι αρχίσουν να σκέφτονται, η ρωμαϊκή θρησκεία θα χαθεί.
ΜΠΟΛΝΤΜΑΙΝΤ: Αυτό δεν πρέπει να το πιστεύετε εσείς. Διότι είστε σίγουρος ότι η θρησκεία σας είναι θεία και ότι οι πύλες της κολάσεως δεν μπορούν να κατισχύσουν εναντίον της. Εάν αυτό είναι αλήθεια, τίποτα δε θα μπορέσει ποτέ να την καταστρέψει.
ΜΕΝΤΡΟΖΟ: Όχι, αλλά μπορούν να την καταντήσουν κάτι ασήμαντο. Ας αναλογιστούμε ότι η Σουηδία, η Δανία, ολόκληρο το νησί μας και η μισή Γερμανία οδύρονται μέσα στη φριχτή δυστυχία τους επειδή δεν είναι πια υπήκοοι του πάπα. Λέγεται μάλιστα ότι, εάν οι άνθρωποι συνεχίσουν να ακολουθούν τα απατηλά φώτα τους, σύντομα θα περιοριστούν στην απλή λατρεία του θεού και στην αρετή. Εάν ποτέ οι πύλες της κολάσεως κατισχύουν ως εδώ, τι θα απογίνει το ιεροδικείο;
ΜΠΟΛΝΤΜΑΙΝΤ: Δεν είναι αλήθεια πως, εάν δεν είχε δοθεί στους πρώτους χριστιανούς η ελευθερία του σκέπτεσθαι, δεν θα είχε υπάρξει ποτέ χριστιανισμός;
ΜΕΝΤΡΟΖΟ: Τι θέλετε να πείτε; Δεν σας αντιλαμβάνομαι.
ΜΠΟΛΝΤΜΑΙΝΤ: Το φαντάζομαι. Θέλω να πω ότι, εάν ο Τιβέριος και οι πρώτοι αυτοκράτορες είχανΙακωβίνους που εμπόδιζαν τους πρώτους χριστιανούς να έχουν κοντυλοφόρο και μελάνι, εάν για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, μέσα στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, δεν επιτρεπόταν να σκέφτεται κανείς ελεύθερα, τότε θα ήταν αδύνατον οι πρώτοι χριστιανοί να καθιερώσουν τα δόγματα τους. Εάν λοιπόν ο χριστιανισμός διαμορφώθηκε επειδή υπήρχε η ελευθερία του σκέπτεσθαι, γιατί ο χριστιανισμός να θέλει σήμερα να εκμηδενίσει αυτή την ελευθερία πάνω στην οποία θεμελιώθηκε; Βάσει ποιας αντίφασης, βάσει ποιας αδικίας, να θέλει να το κάνει; Όταν σας προτείνουν κάποια συμφέρουσα συναλλαγή, δεν την εξετάζετε για πολύ καιρό πριν να καταλήξετε; Υπάρχει μεγαλύτερο συμφέρον στον κόσμο από την αιώνια ευτυχία μας ή την αιώνια δυστυχία μας; Υπάρχουν εκατό θρησκείες που όλες σας καταδικάζουν, επειδή πιστεύετε στα δόγματα σας, τα οποία αποκαλούν παράλογα και ανόσια. Εξετάστε, λοιπόν, αυτά τα δόγματα.
ΜΕΝΤΡΟΖΟ: Πως μπορώ να τα εξετάσω; Δεν είμαι Ιακωβίνος.
ΜΠΟΛΝΤΜΑΙΝΤ: Είστε άνθρωπος, κι αυτό αρκεί.
ΜΕΝΤΡΟΖΟ: Αλίμονο! Είστε πολύ πιο άνθρωπος από μένα.
ΜΠΟΛΝΤΜΑΙΝΤΔεν εξαρτάται παρά από σας τον ίδιο να μάθετε να σκέφτεστε. Γεννηθήκατε με μυαλό. Είστε ένα πουλί στο κλουβί της Ιεράς Εξέτασης. Το Ιεροδικείο σας έκοψε τα φτερά, αλλά μπορούν να ξαναφυτρώσουν. Όποιος δεν ξέρει γεωμετρία μπορεί να τη μάθει. Κάθε άνθρωπος μπορεί να μορφωθεί, είναι ντροπή να εναποθέσετε την ψυχή σας στα χέρια εκείνων στους οποίους δε θα εμπιστευόσασταν τα χρήματα σαςΤολμήστε να σκεφτείτε από μόνος σας.
ΜΕΝΤΡΟΖΟ: Λένε πως, εάν ο κόσμος σκεφτόταν από μόνος του, τότε θα επικρατούσε μια περίεργη σύγχυση.
ΜΠΟΛΝΤΜΑΙΝΤ: Συμβαίνει το εντελώς αντίθετο. Όταν παρακολουθούμε ένα θέαμα, ο καθένας μας λέει ελεύθερα τη γνώμη του και η γαλήνη δε διαταράσσεται καθόλου. Αλλά εάν κάποιος αυθάδης προστάτης κάποιου κακού ποιητή ήθελε να εξαναγκάσει όλους τους καλλιεργημένους ανθρώπους να θεωρήσουν καλό ό,τι τους φαίνεται κακό, τότε θα ακούγαμε σφυρίγματα, και οι δυο πλευρές θα έριχναν ντομάτες, όπως συνέβη μια φορά στο Λονδίνο. Αυτοί οι τύραννοι του πνεύματος έχουν προκαλέσει τόσα και τόσα βάσανα σε όλο τον κόσμο. Στην Αγγλία είμαστε ευτυχισμένοι από τότε που ο καθένας μας απολαμβάνει ελεύθερα το δικαίωμα να λέει τη γνώμη του.
ΜΕΝΤΡΟΖΟ: Είμαστε εξίσου πολύ ήρεμοι στη Λισαβόνα, όπου κανένας δεν μπορεί να λέει τη δική του.
ΜΠΟΛΝΤΜΑΙΝΤ: Είστε ήρεμοι αλλά δεν είστε ευτυχισμένοι. Είναι η ηρεμία των καταδικασμένων στις γαλέρες που κωπηλατούν ρυθμικά και σιωπηλά.
ΜΕΝΤΡΟΖΟ: Πιστεύετε, λοιπόν, ότι η ψυχή μου βρίσκεται στις γαλέρες;
ΜΠΟΛΝΤΜΑΙΝΤ: Ναι, και θα ήθελα να τη λυτρώσω.
ΜΕΝΤΡΟΖΟ: Μα, εάν αισθάνομαι μια χαρά στις γαλέρες;
ΜΠΟΛΝΤΜΑΙΝΤ: Τότε, είστε άξιος της τύχης σας!
[ΒολταίροςΦιλοσοφικό Λεξικό].

Σάββατο 22 Νοεμβρίου 2008

ΜΙΑ ΦΥΛΑΚΗ ΜΑΣ ΣΩΖΕΙ!!!!!!!!

Τελικά,απ΄ότι φαίνεται,οι φυλακές δε θα προλάβουν να...αδειάσουν καθώς η πληροφορία που δημοσιεύει το "Πρώτο Θέμα" στην ηλεκτρονική έκδοσή του μιλάει για επαναφορά της προσωποκράτησης:

"Δεκτή έκανε, κατά πληροφορίες, η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου την εισήγηση του εισαγγελέα του Ανωτάτου Δικαστηρίου κ. Γιώργου Σανιδά σύμφωνα με την οποία η προσωποκράτηση για χρέη προς το Δημόσιο είναι σύμφωνη με τις συνταγματικές επιταγές, την ελληνική νομοθεσία και τις διεθνείς συμβάσεις.
Μετά την εξέλιξη αυτή το ζήτημα της προσωποκράτησης αναμένεται να κριθεί οριστικά από το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο. Και αυτό διότι η ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας, με απόφασή της, έχει κρίνει στο παρελθόν τα ακριβώς αντίθετα: ότι δηλαδή η προσωποκράτηση για χρέη προς το Δημόσιο είναι αντίθετη στις συνταγματικές επιταγές.
Ειδικότερα, ο κ. Σανιδάς στην εισήγησή του, την οποία κατά τις πληροφορίες έχει υιοθετήσει η ολομέλεια του Αρείου Πάγου,τόνιζε μεταξύ άλλων ότι η προσωποκράτηση που προβλέπεται μέχρι ένα έτος για χρέη προς το Δημόσιο«δικαιολογείται από την επιτακτική ανάγκη ικανοποίησης ιδιαίτερα σοβαρού δημόσιου και κοινωνικού συμφέροντος, εκείνου δηλαδή της είσπραξης, και μάλιστα εγκαίρως, των δημοσίων εσόδων».
Η είσπραξη των δημοσίων εσόδων, κατά τον κ. Σανιδά: «Διαχρονικά συνιστά μείζον και κρίσιμο πρόβλημα της χώρας και αποτελεί την αναγκαία προϋπόθεση για την ομαλή και απρόσκοπτη λειτουργία των δημοσίων υπηρεσιών, την ικανοποίηση των αναγκών γενικά του κράτους και της κοινωνίας, καθώς και την εκπλήρωση των υποχρεώσεων της χώρας ως μέλους της Ευρωπαϊκής Ενωσης». Σύμφωνα μάλιστα με τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, «χωρίς την αποτελεσματική είσπραξη των δημοσίων εσόδων, το κράτος θα είναι αδύνατον να ανταποκριθεί στον σύγχρονο κοινωνικό του ρόλο και να εκπληρώσει συνταγματικά κατοχυρωμένους κρατικούς σκοπούς, όπως είναι η παιδεία, η υγεία, η κοινωνική ασφάλιση, η απασχόληση, η δημόσια τάξη, η άμυνα και η προστασία του περιβάλλοντος».
Αξίζει να σημειωθεί ότι το ΣτΕ από το 2003 έχει κρίνει αντισυνταγματική ακόμη και την προσωποκράτηση για χρέη προς το ΙΚΑ και τα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου."

"Κυριακάτικες Δημοσκοπήσεις"



http://kafeneio-gr.blogspot.com


Διαβάστε Περισσότερα
ΕΜΑΘΑ  ΟΤΙ  ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ  ΑΓΟΡΑΣΕ   ΛΙΟΠΑΝΑ ΓΙΑ  ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΝΑ ΜΑΖΕΨΕΙ   ΤΙΣ  ΕΛΙΕΣ  ΣΤΟ ΛΑΓΙΟ  ..........ΝΑ ΤΟΥ  ΕΥΧΗΘΟΥΜΕ  ΚΑΛΗ   ΣΟΔΕΙΑ.......

ΣΟΦΟ

Η πιο χαμένη απ' όλες τις μέρες μας, είναι εκείνη που δεν γελάσαμε από προσωπική μας ευχαρίστηση, ή δεν καταφέραμε να χαμογελάσουμε σ' έναν άνθρωπο.

Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2008

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Την Παρασκευή  21 του μήνα παρακαλούνται  όλοι οι ιδιοκτήτες να προσέλθουν στο   Λαγιο στις 18:00  για να παραδώσουν στο δικηγόρο  το πληρεξούσιο και την Β" ανάρτηση των καεκ που έχουν  το πρόβλημα με το κτηματολόγιο.

Τρίτη 18 Νοεμβρίου 2008

ΑΧΥΡΩΝΑΣ

Ένας Εβραίος, ένας Ινδουιστής και ένας δικηγόρος οδηγούσαν αργά το βράδυ στην επαρχία όταν ξαφνικά το αυτοκίνητό τους έσβησε και έμειναν εκεί, μέσα στο σκοτάδι. Προσπαθώντας να βρούν κάποιον να τους βοηθήσει, βρήκαν μια φάρμα. Χτύπησαν την πόρτα και ένας αγρότης τους άνοιξε την πόρτα. Προσφέρθηκε να τους φιλοξενήσει, αλλά τους είπε ότι είχε μόνο δυό κρεβάτια ελεύθερα και ότι ο ένας από τους τρεις έπρεπε να κοιμηθεί στον αχυρώνα με τα ζώα. Και οι τρεις συμφώνησαν γρήγορα μια και ήταν πολύ κουρασμένοι για να αρνηθούν. 
Ο Εβραίος είπε ότι θα κοιμόταν εκείνος στον αχυρώνα και άφησε τους άλλους δύο να κοιμηθούν στα κρεβάτια. Δέκα λεπτά αργότερα, ακούστηκε χτύπος στην πόρτα του δωματίου και μπαίνει ο Εβραίος λέγοντας: 
Δεν μπορώ να κοιμηθώ στον αχυρώνα. Υπάρχει ένα γουρούνι εκεί μέσα. Είναι αντίθετα στην θρησκεία μου να βρίσκομαι με ένα γουρούνι στον ίδιο χώρο. 
Ο Ινδουιστής είπε ότι θα κοιμόταν εκείνος στον αχυρώνα και έφυγε από το δωμάτιο. Ωστόσο, μερικά λεπτά αργότερα, γύρισε και είπε: 
- Υπάρχει μια αγελάδα στον αχυρώνα. Δεν μπορώ να κοιμηθώ με μια αγελάδα, το ιερό ζώο της θρησκείας μας, στον ίδιο χώρο. Εϊναι αντίθετο στα πιστεύω της θρησκείας μου. 
Ο δικηγόρος, ανυπόμονος να κοιμηθεί, είπε ότι θα κοιμόταν εκείνος στον αχυρώνα, μια και δεν είχε κανένα πρόβλημα να κοιμηθεί με τα ζώα. 
Δύο λεπτά αργότερα, η πόρτα της κρεβατοκάμαρας άνοιξε και μπήκαν μέσα το γουρούνι και η αγελάδα......

Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2008

Ο κάθε άνθρωπος ενώ δεν έχει καμία εξουσία στο γεγονός της υπάρξεώς του, έχει απόλυτη εξουσία στο νόημα που θα δώσει στην ύπαρξή του.

Παρασκευή 14 Νοεμβρίου 2008

ΚΟΛΛΗΜΕΝΟΙ ΜΕ ΤΑ ΣΚΑΝΔΑΛΑ


Αδέλφια καλημέρα,

Όπως λέει και ο πάνσοφος λαός «Η διαφορά μεταξύ της βλακείας και της ιδιοφυίας, είναι ότι η ιδιοφυία έχει όρια».

Στο κυνήγι ενός ιδιότυπου τζάκ ποτ σκανδάλων από τους κυβερνώντες όλοι μας έχουμε μείνει με ανοικτό το στόμα βλέποντας το ένα σκάνδαλο να διαδέχεται το άλλο χωρίς κανείς να παίρνει τον δρόμο για την φυλακή. Θα μου πείτε φυσικά ότι «τα σίδερα της φυλακής είναι για τους λεβέντες» και ότι όλοι δαύτοι σίγουρα δεν είναι λεβέντες.

Μετά από τα γνωστά σκάνδαλα οι πολιτικοί μας δοκιμάζουν τα όρια μας. Στην αρχή της εβδομάδας με ερώτηση που κατέθεσαν 36 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ (σχεδόν αριθμός ρεκόρ για ερώτηση), έγινε γνωστό ότι ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του ΟΠΑΠ αμείβετε με 500.000€ ετησίως, όπερ έστι μηνιαίες αποδοχές άνω των 40.000€.

Πάμε όμως να ρίξουμε μια ματιά για το ποιος είναι ο πρόεδρος του ΟΠΑΠ. Ο κος. Χατζηεμμανουήλ, χωρίς καν να έχει φτάσει τα 40 έχει ένα πολύ αξιόλογο βιογραφικό. Είναι αναπληρωτής καθηγητής του LSE και πρώην πρόεδρος των «Ολυμπιακών Ακινήτων».

Μάλλον μετά από την τεράστια επιτυχία που έκανε στα Ολυμπιακά Ακίνητα (σκουριάζουν το ένα μετά το άλλο), οι κυβερνώντες αποφάσισαν να τον αξιοποιήσουν στο πιο κερδοφόρο οργανισμό της χώρας. Ο πάτος όμως δεν έχει τέλος και χωρίς να του φτάνουν οι 500.000€ τον χρόνο ο κος. Χατζηεμμανουήλ φαίνεται πως διαπραγματεύθηκε και υψηλά μπόνους στην περίπτωση που ο ΟΠΑΠ κλείσει με κερδοφορία τον ισολογισμό του. Εδώ πλέον είναι ολοφάνερο ότι ή ο κος. Χατζηεμμανουήλ έπιασε «κορόιδο» τον υπουργό που υπέγραψε το συμβόλαιο του και την πρόσληψη του ή ο υπουργός – πολιτικός προϊστάμενος του κου. Χατζηεμμανουήλ είναι συνάνθρωπος μας με περιορισμένες πνευματικές ικανότητες , αφού ο ΟΠΑΠ είναι ΚΕΡΔΟΦΟΡΟΣ εδώ και χρόνια. Όμως όπως και να έχει το θέμα τα 500.000 € είναι πολλά (Τα λεφτά Άρη).

Οι λύσεις πλέον ΠΡΕΠΕΙ είναι ΜΟΝΟ ΔΥΟ. Ή θα δείξουν έστω και την τελευταία στιγμή αξιοπρέπεια (πράγμα δύσκολο) και θα φύγουν μόνοι τους ή θα πρέπει να πάρουμε τα «όπλα» και να μας βρουν μπροστά τους. Η κρίση μόλις έχει αρχίσει και παρ’ όλα αυτά η εξαθλίωση του κόσμου «χτυπάει ταβάνι».

Χαιρετίσματα στο σπίτι Αδέλφια.

ΥΓ : Για να μην χαίρονται εκεί στο ΠΑΣΟΚ απλώς να τονίσω (θα ασχοληθώ σε άλλο ποστ) ότι και χωρίς να είναι στην κυβέρνηση εξακολουθούν ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ να δημιουργούν – μετέχουν σε σκάνδαλα (Βλέπε Φασούλας, βλέπε υπερψήφιση 65ωρου)

η επικαιρότητα στο Ελλάδα

Έλεος...... ο Καρβέλας και η Πάνια για έλεγχο ..........και όλα τα κανάλια επιτέλους είχαν θέμα....

ο λεπα ο δύστυχος δεν ήξερε τίποτα  αλλά πρώτη  μούρη,  όσο  για τον  Πασχάλη   μονό   στιγμιαίο λάθος δεν  μας είπε…..   

μήπως  πρέπει  να κλείσουμε την  ΤV?      

Δευτέρα 10 Νοεμβρίου 2008

ΤΙ ΕΙΝΑΙ?

            Η Ζωή είναι όντως όμορφη  και όλοι έχουν δει την ομορφιά της κάποια στιγμή ... αρκεί να κοιτάξεις βαθιά μέσα σου και θα βρείs κάτι καλό, κάτι που αξίζει. Το νόημα της Ζωής είναι να αγαπήσεις και να αγαπηθείς, να γελάς και να κάνεις και τους άλλους να γελάνε. Nα ξεχάσεις και να συγχωρέσεις όσους σε πλήγωσαν. Nα κάνεις λάθη και να μάθεις από αυτά. Nα κλάψεις για κάτι που έχεις χάσει και να χαμογελάσεις για κάτι που κέρδισες. Nα θυμάσαι το παρελθόν, να Ζεις το παρόν και να ονειρεύεσαι το μέλλον. Nα δημιουργήσεις μια οικογένεια που πραγματικά αγαπάς. Nα αγαπάς όχι μόνο τοus άνθρωποus αλλά και τα λουλούδια, και τα ζώα. Nα κοιτάς το ηλιοβασίλεμα με αυτόν που αγαπάς και να κοιμάσαι κάτω από τον ουρανό όταν έχει πανσέληνο. Να χορέψεις κάτω από την βροχή η με τους λύκους. Nα αγαπήσεις τις αναμνήσεις, καλές και κακές. Να βγαίνεις έξω με τους φίλους σου. Nα μετανιώσεις για κάτι που έκανες μία φορά παρότι κάποτε ήταν ακριβώς αυτό που ήθελες να κάνεις. Nα κοιτάξεις από το παράθυρο και να προσέξεις το δέντρο στην αυλή του γείτονα που μέχρι σήμερα δεν είχες δει ποτέ (αν και ήταν εκεί από τότε που γεννήθηκες). Nα κλάψεις επειδή έχασες κάποιον που αγαπούσες, αλλά πάλι ξέρεις ότι "η Ζωή συνεχίζεται". Nα εργαστείς σκληρά και να πάρεις αυτό που θες. Nα μαλώνεις και στη συνέχεια να συμφιλιώνεσαι και πάλι ..... Θα μπορούσα να συνεχίσω για πάντα, αλλά ελπίζω ότι αυτό είναι αρκετό για να σας πείσω ότι η Ζωή είναι πραγματικά υπέροχη ... και σίγουρα αξίζει να τη Ζεις ... αλλά μετά πάλι λέτε: "Εντάξει, συμφωνώ πολλά πράγματα στη Ζωή είναι καλά και αξίζει να  ζούμε για αυτά... αλλά τότε γιατί όλα αυτά τα ωραία πράγματα πρέπει κάποια μέρα να τελειώσουν? Γιατί να μην υπάρχουμε από τη μια στιγμή στην άλλη.. . Γιατί όλα όσα κάναμε να είναι μάταια ... Γιατί υπάρχει τόσος λίγος χρόνος να κάνεις τόσα πολλά πράγματα. ΓΙΑΤΙ? λοιπόν πολλά ερωτήματα δημιουργούνται ... Αν προσπαθήσεις να εξετάσεις το θέμα από την θρησκευτική πλευρά, τότε θα σκεφτείς πως, αν ο Αδάμ και η Εύα δεν είχαν φάει εκείνο το μήλο .... εμείς θα εξακολουθούσαμε να ζούμε στον παράδεισο. Θα ζούσαμε αιώνια στον παράδεισο ... Τι άλλο θα μπορούσε κανείς να ζητήσει?

Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2008

ΖΩΗ

            Μερικοί άνθρωποι  λένε "Η Ζωή είναι χάλια" και κάποιοι άλλοι ότι η Ζωή είναι υπέροχη ..., όμως, το εννοούν πραγματικά ή θα αλλάξουν γνώμη, μόλις κάτι πάει στραβά? Υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν ότι δεν αξίζει να Ζειs, δεδομένου ότι όλοι θα πεθάνουν στο τέλος και θα ξεχαστούν κάποια στιγμή ... Τότε ποιο είναι το νόημα της Ζωής ...;? Ποια η έννοια ...;?


Πραγματοποιήθηκε  την Πέμπτη  η συνάντηση των ιδιοκτητών  στο Λάγιο .

Η προσέλευση ήταν μικρή σύμφωνα με το τεράστιο πρόβλημα του κτηματολογίου.

Μετά  την ενημέρωση με τις μέχρι τώρα κινήσεις  αποφασίστηκε ότι  όσοι ιδιοκτήτες θέλουν, μπορούν να προσέλθουν  το Σάββατο στις 15 του μήνα και ώρα 17:00  έχοντας μαζί τους τα χαρτιά της δεύτερης ανάρτησης  και να συζητήσουν τις περαιτέρω  κινήσεις με κάθε  λεπτομέρεια με το Δικηγόρο  Αποστόλη  Γεροντίδη που θα βρίσκεται στο Λάγιο .

Κυριακή 2 Νοεμβρίου 2008

ΟΙ ΝΑΥΑΓΟΙ

Μετά από πτώση αεροπλάνου κ επιτυχή προσθαλάσσωση βρέθηκαν σ'ένα ερημονήσι... :

- 2 ιταλοί και 1 ιταλίδα

- 2 γάλλοι και 1 γαλλίδα

- 2 γερμανοί και 1 γερμανίδα

- 2 έλληνες και 1 ελληνίδα

- 2 άγγλοι και 1 αγγλίδα

- 2 βούλγαροι και 1 βουλγάρα

- 2 σουηδοί και 1 σουηδέζα

- 2 ιρλανδοί και 1 ιρλανδέζα

- 2 ρώσοι και 1 ρωσίδα


Ένα μήνα μετά πάνω σε αυτό το πανέμορφο και απομακρυσμένο νησί:

- Ο ένας ιταλός καθάρισε τον άλλον ιταλό για την ιταλίδα.

-Οι δύο γερμανοί έφτιαξαν ένα εβδομαδιαίο πρόγραμμα το οποίο ακολουθούν αυστηρώς, για να εναλλάσσονται με την γερμανίδα.

-Οι δύο έλληνες κοιμούνται την Δευτέρα με την ιταλίδα, την Τρίτη με την σουηδέζα, την Τετάρτη με την γαλλίδα, την Πέμπτη με την ρωσίδα, την Παρασκευή με την ελληνίδα και το σαββατοκύριακο πηγαίνουν για ψάρεμα (καθώς η ελληνίδα ασχολείται ευτυχισμένη με την καθαριότητα και το μαγείρεμα)

-Οι δύο άγγλοι περιμένουν κάποιον να τους συστήσει στην αγγλίδα και έως τότε βολεύονται μεταξύ τους.

- Οι δύο βούλγαροι έριξαν μια ματιά στον ωκεανό, μετά μια ματιά στην βουλγάρα και... άρχισαν να κολυμπάνε.

-Οι δύο σουηδοί μελετούν το ενδεχόμενο αυτοκτονίας την στιγμή που η σουηδέζα γκρινιάζει ασταμάτητα για τις αναλογίες του κορμιού της, την αληθινή φύση του φεμινισμού, αλλά τουλάχιστον δεν χιονίζει και οι φόροι είναι σε μειωμένα επίπεδα.

-Οι ιρλανδοί αρχίζουν να χωρίζουν το νησί σε βόρειο και νότιο και να κατασκευάζουν ένα αποστακτήριο. Δεν είναι σίγουροι αν θα πρέπει να το συζητάνε για sex μιας και τα πράγματα αρχίζουν να γίνονται θολά μετά τα πρώτα λίτρα κατάποσης whiskey αλλά τουλάχιστον ξέρουν ότι και οι άγγλοι δεν πρόκειται να πηδήξουν.

-Ο ένας ρώσος παντρεύτηκε την ρωσίδα και μετά την χώρισε. Είναι ο καλύτερος πελάτης του αποστακτηρίου των ιρλανδών. Ο άλλος ρώσος έβγαλε λεφτά σκοτώνοντας τον ιταλό και κανονίζοντας να βγάλει βίζα στους βούλγαρους. Κάνοντας αυτά διεκδικεί το 33.4% από το αποστακτήριο των ιρλανδών συμπεριλαμβανομένου και το παγκόσμιο δικαίωμα διανομής στους άγγλους, προσλαμβάνοντας τους έλληνες για πωλητές. Επίσης προσέλαβε τους δύο γερμανούς ως σωματοφύλακες για τον εαυτό του και την ρωσίδα γκόμενά του και υποσχέθηκε στην βουλγάρα ότι θα γίνει νονά του πρώτου του παιδιού. Εξακολουθεί να βγαίνει και με την σουηδέζα ενίοτε για να μάθει αγγλικά.

-Στο μεταξύ οι γάλλοι ακόμα σκέφτονται πώς ξέμειναν μόνοι στο νησί!!!

Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2008

Ανακοίνωση

Καλούνται  όλοι οι ιδιοκτήτες (ΛΑΓΙΩΤΕΣ και ΜΗ) να προσέλθουν στις 18:00  την πέμπτη 06 Νοεμβρίου 2008  στο Λάγιο (στου Μανώλη την ταβέρνα) για να ενημερωθούν για τις εξελίξεις στην υπόθεση  του κτηματολογίου.

Τρίτη 28 Οκτωβρίου 2008

LAGIO-GR

Γεννηθήκαμε από θαύμα, ζούμε μέσα στο θαύμα, η ύπαρξή μας είναι ένα μεγάλο, πολύπλευρο θαύμα και το μόνο που δεν πιστεύουμε είναι το θαύμα..........................

ΠΡΟΣ ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ

ΜΗΝ  ΚΟΙΜΑΣΤΕ!!!!!!!!!!!!!

ΣΕ ΛΙΓΟ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ.

ΜΕΤΑ ΞΕΡΕΤΕ ΤΙ ΘΑ ΕΧΕΤΕ.................

............... ΕΥΓΕΝΙΚΑ   ΠΑΠΑΛΑ!!!!!

Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2008

χωρίς τίτλο

"Το Σύμπαν και η ανθρώπινη ηλιθιότητα δεν έχουν όρια. Μόνο που για το πρώτο δεν είμαι καθόλου σίγουρος"

Αλβέρτος Αϊνστάιν

Σάββατο 18 Οκτωβρίου 2008

ΣΕ ΛΙΓΟ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΛΙ ΕΚΛΟΓΕΣ!!!!!!!!


13 Σεπτεμβρίου 2007

"'Δεν πρόκειται να πάμε να ψηφίσουμε...ας μας κάνουν ό,τι θέλουν...τώρα μας θυμούνται ??? "

...φωνές αγανάκτησης από τους κατοίκους του Λαγίου,...λίγο πιο έξω από τις Κροκεές ..

"...αν μας δώσουν πίσω τα κτήματα μας, που τα πήραν με το "έτσι θέλω", θα το σκεφθούμε..".δηλώνουν στο 935 radio.gr

Θέση στο όλο θέμα, πήρε και ο Δήμαρχος Κροκεών κ. Δ. Νταλιάνης(φωτο)

..." Αν δεν μας ικανοποιήσουν, θα κάνουμε κατάληψη στο εκλογικό τμήμα μας και δεν θα επιτρέψουμε σε κανένα να ψηφίσει...

Η απόφασή μας, είναι ομόφωνη : ΔΕΝ ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ...

...ζητάμε από το κράτος να μας δώσει πίσω τα κτήματά μας..

...Και ζητάμε να πάρουν θέση όλα τα κόμματα και οι υποψήφιοι βουλευτές...ξεκάθαρη θέση...ΤΩΡΑ !!! "

...Αυτά, βροντοφωνάζουν οι κάτοικοι...θα τους ακούσουν άραγε ?

Ο Δήμαρχος Κροκεών, κ. Δ. Νταλιάνης, θεωρεί ότι, είναι δίκαιο το αίτημα των κατοίκων και αφορά την επέκταση της εφαρμογής του Ν. 3127/2003 και σε γεωργικές εκτάσεις.

Σάββατο 11 Οκτωβρίου 2008

To μωβ κουτί

Σε μια παραθαλάσσια πόλη της Ιταλίας, γεμάτη στενά δρομάκια και πολλούς υπονόμους, το πρόβλημα των αρουραίων ήταν πολύ έντονο...τι να κάνει λοιπόν ο Δήμαρχος ,βγάζει ανακοίνωση ότι οποίος βοηθήσει να λυθεί το σοβαρό αυτό πρόβλημα της πόλης θα έχει αμοιβή 50.000 ευρώ...

Κάποιο πρωί λοιπόν, εμφανίζεται ένας κύριος κρατώντας ένα μωβ κουτί..."Η αμοιβή ισχύει;" ρωτάει τον Δήμαρχο..."Μα φυσικά..." απαντάει εκείνος..

Τότε ανοίγει το μωβ κουτί και εξέρχεται τρέχοντας ένας Μωβ αρουραίος που τρέχει ανάμεσα στα πολλά σοκάκια της πόλης....Απανταχού όλοι οι αρουραίοι της περιοχής άρχισαν να τον ακολουθούν...αφού πήγε τρέχοντας παντού τον ακολούθησε ένα τεράστιο πλήθος αρουραίων και ξαφνικά ο μωβ αρουραίος πηδάει στην θάλασσα και μαζί με αυτόν οι χιλιάδες που τον ακολουθούσαν οι οποίοι και πνίγηκαν..

Μετά από λίγο, ο βρεγμένος Μωβ αρουραίος γυρνάει στο αφεντικό του ο οποίος ανοίγει το μωβ κουτί και μπαίνει μέσα ξανά...Εντυπωσιασμένος ο Δήμαρχος του υπογραφεί την επιταγή μπροστά στο δημοτικό συμβούλιο, του τη δίνει εν μέσω χειροκροτημάτων από τους παρισταμένους και λίγο πριν φύγει τον αρπάζει από το μανίκι και του λέει με τρόπο:

" Μήπως σου βρίσκεται και κανένας πολιτικός του ιδίου χρώματος;;;"

Τετάρτη 8 Οκτωβρίου 2008

Ο ΚΟΛΙΓΟΣ

ΝΙΩΘΩ  ΚΑΛΑ...
ΦΑΙΝΟΜΑΙ   ΚΑΛΑ...
 
ΚΑΙ   ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΩ  ΤΗΝ  ΖΩΗ!!!!!!!!

ΠΟΤΕ   ΑΡΑΓΕ  ΘΑ ΤΟ ΠΟΥΜΕ ΣΤΟ ΛΑΓΙΟ?

ΑΑΑΑ....   ΞΕΧΑΣΑ  ΤΟ  ΠΡΟΒΛΗΜΑ   ΞΕΚΙΝΗΣΕ  ΜΕ  ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ  ΤΗΣ 
ΠΟΛΗΣ.

Σάββατο 4 Οκτωβρίου 2008

Προς Δημόσιο-κτηματολόγιο-κυρ.Κώστα

Ηταν όμως γραφτό να γίνη πάλι τα κάστρο για χρόνια ορόσημο της Τουρκίας. Η νίκη των Τούρκων του 1715 ανάγκασε τους Βενετούς να παραχωρήσουν την Πελοπόννησο, πού κατακτήθηκε, εκτός από τη Μάνη, που άρπαξε τα άρματα. Το μισοφέγγαρο κυμάτισε εκεί έως το 1780. Οι Τούρκοι πάντα βλέπαν την ατίθαση Μάνη με άσβυστο μίσος και με την κρυφή λαχτάρα, να πατήσουν την ανεξαρτησία της. Ο Σουλτάνος θεωρούσε επικυρίαρχό της τον Αρχιναύαρχό του (Καπετάν Πασσά). Το 1780, ο Καπετάν Πασσάς Χασάν Τζελαϊδίν σάρωσε τους τυρανικούς τουρκαλβανούς του Μωριά, και «βούρκωσε τα βουνά» με την εξόντωσι των κλεφτών Κολοκοτρωναίων και Βενετσανάκηδων στη Καστάνια της Μάνης, χτύπησε με δόλο κατακέφαλα τη μεγάλη οικογένεια των Γρηγοράκηδων, γιατί αρνιώταν την επίσημη ηγεμονία και κάθε Τούρκικη σύμπραξι (Δασκαλάκη Μάνη σελ. 190). Κάλεσε στο Μυστρά τον αρχηγό της οικογενείας Εξαρχο Γρηγοράκη, τάχα να

συσκεφθούν για ειρήνη και για τα προνόμια της Μάνης. Παρά τον κίνδυνο, που διέβλεπε, ο Γρηγοράκης επήγε χάριν τής Πατρίδος στον Μυστρά και από κει μαζύ με τον Χασάν στην Τριπολιτζά, όπου απέρριψε αντεθνικές προτάσεις, για τις όποιες πραγματικά τον είχανε καλέσει. Φριχτά βασανιστήρια και απαγχονισμός ήταν το τέλος του Εθνομάρτυρα Εξάρχου.

 

ο Πάσχα του ιδίου χρόνου, κατά την τοπική συνήθεια, όλοι οι φίλοι πήγαν να συλλυπηθούν τη Μάννα του Ηρωα, φέροντας κουλούρια και κόκκινα αυγά, κι' όλοι τους άκουσαν τότε την ηρωική Μάννα να μοιρολογά :

«Δεν θέλω κουλούρια στην ποδιά, κόκκιν' αυγά στη ζουνάρια, μον' θέλω να δικηώσετε...».

Ολες οι γυναίκες την μιμήθηκαν τραβώντας τα μαλλιά τους. Τα συλλυπητήρια ήταν περιττά, με τη στάσι τους έπρεπε να εξαρθή η σημασία του δόλιου σκοτωμού του Αρχηγού. Το μαντάτο μεταδόθηκε από χωριό σε χωριό. Οι εκκλησίες άρχισαν τις καμπάνες. Οι σταυροί βγήκαν στις αυλές σαν αρχηγοί, οι πολεμισταί ακολούθησαν και στο Σκουτάρι έγινε γενική σύναξι. Με ορμή το ανθρωποποτάμι κύλησε και χτύπησε στο πρώτο εμπόδιο της Ορθοδοξίας και της Ελευθερίας, το ορόσημο των Τούρκων, το κάστρο Πσσσαβά, γεμάτο Τούρκους. Η επίθεση ήταν ασυγκράτητη με αρχηγό τον καπετάν Τζανέτο Γρηγοράκη (κατοπινό Ηγεμόνα της Μάνης) οι φανατισμένοι Μανιάτες περνούσαν από το σπαθί τους κάθε Τούρκικο κεφάλι. Ο Πασσαβάς έπεσε. Μα οι νικηταί δεν στάθηκαν εκεί. Προχώρησαν ως τα Τρίνασα, κόβοντας κάθε Τούρκο και έφτασαν στου Λάγιου, μεταφέροντες εκεί τα πολεμικά τους λάβαρα. Και μετέθεσαν εκεί το ορόσημο της ελεύθερης Μάνης, που ανεγνώρισαν αργότερα και οι Τούρκοι, όπως φαίνεται από το Εγγραφο του Καπετάν Πασσά και Βεζύρη Αβδούλ Καδήρ Πασσά, προς τον Μανιάτη επιστάτη του Τρινάσου και Λάγιου :

ΑΒΔΟΥΛ ΚΑΔΗΡ ΠΑΣΣΑΣ
Ελέω Θεού ΒΕΖΥΡΗΣ ΚΑΠΕΤΑΝ ΠΑΣΣΑΣ

Ημέτερε πιστέ Χριστόφορε Κρεντιράκη, επειδή, επληροφορήθημεν δι' αναφοράς του ημέτερου πιστού Πάς Πογού Μάνης Αντωνίου Γρηγοράκη, ότι είσαι Μαμούρης εις την Κυβέρνησιν και διαφύλαξιν των κατά τα Τρίννησα και λα γιου ραγιάδων σε προστάζομεν δια του ηγεμονικού μας τούτου ορισμού να κάμηςκαλώς ίζρά το μαμουριέτι σου κυβερνών εν ευθύτητι και δικαιοσύνη τους διαλειφθέντας ραγιάδες και προσέχων και υπερασπιζόμενος αυτούς εις το να μη παρενοχλούνται από τα πλησιόχωρα μέρη τον Μωρέως εν τω ιδίω αυτών τόπο, ούτε εξερχόμενοι δια χρέος τους ουδόλως να επηρεάζονται και να δοκιμάζωσι την παραμικράν ενόχλησιν ή από τους Μπουλούς-Πασσάδες, ή από άλλους τινάς του Καζά Μυστρός, ή άλλου τινός μέρους, ότι δεν το ανεχόμεθα κατ' ουδένα τρόπον, και αν εις το εξής ήθελε τολμήσει τις να παρενοχλήση εις το παραμ κρόν τους διαληφθέντας Τριννησιώτας και Λαγιώτας ραγιάδες απερχόμενους εν τω Καζά του Μυστρά σε προστάζομεν να απέρχεσαι εις τον εκείσε ζαπίτην να εμφανίζης τον παρόντα μας ηγεμονικόν οριομόν, και εάν αμέσως δεν ήθελε γίνη ή προσήκουσα πεδία εις τον παρενοχλήσαντα, να το εμφανίζης ευθύς εις τον ημέτερον πιστόν Πάς Πογού δια να μας το αναφέρη δια να διενεργήσωμεν τα εικότα δια του Υψηλοτάτου αδελφού μας Μόρα Βαλεσσή προς έκλειψιν εις το εξής και τελείαν απαλλαγήν των προς τους ρηθέντας ραγιάδες διενοχλήσεων πρόσεχε δε και εσύ καλώς να μην γίνωνται κατ' ούδένα τρόπον οι διαληφθέντες ρα γιάδες βλαπτηκοί και επιζήμιοι εις τους πλησιοχώρονς τούτους τόπους του Μωρέως, ότι ουδέ τούτο είναι ανεκτόν εις ημάς και εάν ήθελε φθάσει έν τοιούτον εις τας ακοάς μας, θέλεις μείνει εσύ αναπολόγητος πεδευόμενος δια του ημετέρου πιστού Πάς Πογού ούτω προστάζομεν ηγεμονικώς, και μη γενέσθω άλλως εξ αποφάσεως.

ασιη Φεβρουάριος

(εξεδόθη από του διβανίου τον βασιλικού Ταρσανά.)

Μετά τη σφαγή του Πασσαβά, οι πολεμισταί, ξαναγύρισαν τη Δευτέρα του Πάσχα με τους σταυρούς στις εκκλησίες και δοξολόγησαν το Θεό για τη νίκη κάναν τρισάγια στα νεκροταφεία, για να αγαλιάσουν οι νεκροί, μοίραζαν δε όλοι κόκκινα αυγά και πασχαλινά κουλούρια. Από τότε ως σήμερα, μένει έθιμον, σε όσα χωριά πήραν μέρος στην εκστρατείαν αυτή, να περιφέρεται την Δευτέρα του Πάσχα, ο σταυρός και να προσφέρωνται στον ιερέα αυγά και κουλούρια.

Ετσι από το 1780 ο Πασσαβάς των Φράγκων Βαρώνων de Neuilly έπεσε στα Ελληνικά άρματα και από τότε ως σήμερα μένει μάρτυρας των σκληρών και αδίκων επιδρομέων Φράγκων, Βενετών και Τούρκων, αλλά και της υπερόχου ανδρείας και λατρείας προς την ελευθερίαν των ηρωοπαίδων της Μάνης.


Βιβλιογραφία
M. BREUILLOT, «Το κάστρο του Πασσαβά στον Μορέα: Τοπωνυμία και Ιστορία », Λακωνικαί Σπουδαί 11 (1992), σ. 299-309.
Ε. KAΡΠOΔINΗ-ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ,
 Κάστρα της Πελοποννήσου, Αθήνα 1993, σ. 244-245.
Κ. ΚΟΜΗΣ,
 Πληθυσμός και οικισμοί της Μάνης 15ος - 19ος αι., Ιωάννινα 1995, σ. 319.

ΑΧ!!!!!!! ΕΥΡΩΠΗ


Το γουδί το και το γουδοχέρι. Το μίξερ και το μπλέντερ της παλιάς εποχής!
Σήμερα "το γουδί το γουδοχέρι" το χρησιμοποιεί ανελλιπώς και ο νεοέλληνας.

ΛΙΓΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΝΗ

Μέσα στα διοικητικά και στρατιωτικά πλαίσια του Τουρκικού κράτους η Πελοπόννησος αποτελούσε μια από τις μεγάλες περιφέρειες στις οποίες είχε υποδιαιρεθεί η γενική διοίκηση της Ρουμελίας ή Ελλάδας. Όλο το σύστημα στηριζόταν επάνω σε φεουδαρχικούς ή τιμαριωτικούς θεσμούς ανατολικού τύπου.

Η Υψηλή Πύλη δυο φορές έκανε τη Μάνη «μπεηλίκι». Τη πρώτη το 1688 στη διάρκεια του τέταρτου Τουρκοβενετικού πολέμου και τη δεύτερη μετά την εγκατάλειψη των Μανιατών από τους Ρώσους, το 1776.

Η πρώτη ήταν μια πολιτική πράξη των Τούρκων, εντελώς περιστασιακή, για να αποσπάσουν τους Μανιάτες από τους Βενετούς και να αποκτήσουν νέες βάσεις στη Μάνη, αλλά και τη συμμαχία της. Την υλοποίηση των σχεδίων τους ανέλαβε να υλοποιήσει ο Λιβέριος ή Λιμπεράκης Γερακάρης που ήταν φυλακισμένος στη Πόλη. Ο διάσημος αυτός πειρατής του Οιτύλου είχε προσφέρει και στο παρελθόν πολύτιμες υπηρεσίες στους Τούρκους και με τη βοήθειά του έκτισαν τα κάστρα της Ζαρνάτας και της Κελεφάς. Οι Τούρκοι του έδωσαν το τίτλο του Μπέη της Μάνης, που ο ίδιος ζήτησε και από το 1688 μέχρι το 1696 μάχεται στο πλευρό τους.

Οι προσπάθειες των Βενετών να τον δελεάσουν αποτυγχάνουν μέχρι το 1696. Τότε ο ζωγράφος και πολεμιστής από το Κουτήφαρι (Θαλάμαι), Παναγιώτης Δοξαράς παλιός φίλος του Γερακάρη και ο εξομολογητής του Παπαστέργιος, τον πείθουν και στις 13.07.1696 ο νέος Βενετσάνος αρχιστράτηγος Allesandro Molino αναγγέλλει τη προσχώρηση του αρχικουρσάρου στο στρατόπεδο των Βενετών.

Με την αποστασία του ο «Μανιάτμπεης» Λιμπεράκης Γερακάρης αυτοκαταργείται, ενώ στη πραγματικότητα δεν υπήρξε ποτέ Μπέης της Μάνης, ούτε και οι Τούρκοι έδωσαν στη πολιτική τους αυτή πράξη τις διαστάσεις δημιουργίας ενός θεσμού. Γεγονός είναι πως οι Τούρκοι τότε δεν έδωσαν συνέχεια στο «μπεηλίκι» της Μάνης, αλλά αργότερα ύστερα από 80 χρόνια, το 1766, κάτω από άλλες περιστάσεις και με την πρωτοβουλία της ίδιας της Τουρκίας.

Αυτά τα 80 χρόνια η Μάνη εξακολούθησε να διοικείται με τη δική της παραλλαγή του Κοινοτικού συστήματος δηλαδή τις καπετανίες και τον Μπας-Καπετάνιο ή αρχικαπετάνιο πού ήταν επικεφαλής του Συμβουλίου των καπεταναίων. Στα 1776 ή Μάνη γίνεται «Μπας - μπεηλίκι». Το γεγονός αυτό θεωρείται έργο του Μεγάλου Δραγουμάνου του στόλου Νικολάου Μαυρογένη.

Για τη Μάνη είχαν τελειώσει τα «Ορλωφικά» κι' είχε για μια ακόμη φορά εγκαταλειφθεί στη τύχη της. Τα «Ορλωφικά» όμως είχαν ανοίξει ένα νέο κεφάλαιο στο ανατολικό ζήτημα. Η Συνθήκη του Κιουτσούκ-Καϊναρτζή έδειξε καθαρά τους νέους στόχους της Ρωσικής και της Ευρωπαϊκής πολιτικής. Για την Οθωμανική αυτοκρατορία, είχε πια αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση. Αντιμετώπιζε προβλήματα επί προβλημάτων. Στη Πελοπόννησο ειδικά είχε προστεθεί και το πρόβλημα των Τουρκαλβανών.

Οι Τουρκαλβανοί κατέληξαν σε ένα είδος «Κράτους εν Κράτει». Η διένεξη μεταξύ Τουρκαλβανών και Οθωμανικού κατεστημένου πήρε τις διαστάσεις αληθινού πολέμου και η Τουρκία για να απαλλαγή από τα άγρια στίφη των Τουρκαλαβανών πού λυμαίνονταν τη Πελοπόννησο, χωρίς να κάνουν διάκριση ανάμεσα στους Έλληνες και τους Τούρκους, χρειαζόταν τη συνδρομή των ντόπιων δυνάμεων.

Έπρεπε να προσφύγουν στις υπηρεσίες των ίδιων των εχθρών τους πού ήταν συγχρόνως και εχθροί των Τουρκαλβανών. Με άλλα λόγια είχαν ανάγκη των υπηρεσιών της Μάνης και των κλεφταρματολών πού την χρησιμοποιούσαν ως ορμητήριο. Από το άλλο μέρος η Μάνη για τους Τούρκους ήταν πάντοτε το μεγάλο οχυρό με τους εμπειροπόλεμους πολεμιστές, στη συνεργασία των οποίων απέβλεπαν για την προώθηση των αντιτουρκικών σχεδίων τους όλοι οι Δυνατοί της Ευρώπης και της Ρωσίας.

Τα «Ορλωφικά» έδωσαν στη Τουρκία την ευκαιρία για μια προσπάθεια συμβιβασμού με τη Μάνη. Η αποστολή ανατέθηκε στο Διερμηνέα του Στόλου Νικόλαο Μαυρογένη, άνδρα έξυπνο, επιτήδειο και πολυμήχανο. Αυτός προσέφερε το 1776 το «Μπεηλίκι» στους Μανιάτες μαζί με τη «συγχώρεση» της Υψηλής Πύλης για τη σύμπραξη τους με τους Ρώσους του Αλέξη Ορλώφ. Η προσφορά των Τούρκων συμπληρώθηκε και με την υπόσχεσή τους, πώς θα αποκαθιστούσαν τη τάξη στη Πελοπόννησο εξοντώνοντας τους φοβερούς Τουρκαλβανούς. Oι στόχοι της Υψηλής Πύλης ήταν:

η εξασφάλιση των «νώτων» από τους Μανιάτες για την εξολόθρευση των Τουρκαλβανών.

η αποδυνάμωση της Μάνης ως εχθρού, έστω και με την ανάδειξη της σε ημιαυτόνομη ηγεμονία.

η απόσπαση της Μάνης από την Ευρωπαϊκή επιρροή και από τα μελλοντικά σχέδια του «ξανθού γένους».

Είναι γεγονός πως από τους τρεις αυτούς στόχους μόνο ο ένας τελικά πραγματοποιήθηκε. Οι Μανιάτες δέχτηκαν το «Μπεηλίκι» και τούτο, γιατί ήταν γι' αυτούς μεγάλο το πρόβλημα των Τουρκαλβανών και γιατί έπρεπε να ισορροπήσουν τις εσωτερικές διενέξεις τους και διαφορές την επαύριο των Ορλωφικών με τις ολέθριες συνέπειές τους. Δεν έκαναν όμως καμιά άλλη παραχώρηση στην Υψηλή Πύλη και μάλιστα πολλές φορές χρησιμοποίησαν τη δύναμη του «Μανιάτμπεη» εναντίον των Τούρκων ποικιλοτρόπως.

Το «Μπεηλίκι» δεν άλλαξε την διοικητική δομή της Μάνης σε κοινότητες-καπετανίες. Ούτε και τη θεμελίωση των καπετάνιων στις δυνατές αιματοσυγγενικές οικογένειες των διαφόρων περιοχών της Έξω και Άνω Μάνης. Οι Μανιάτες, ταίριαξαν το «μπεηλίκι» στα μέτρα τους και δεν έπαψαν να εκλέγουν ελεύθερα, όπως πριν τον Μπας-καπετάνιο, τον αρχηγό τους (ηγεμόνα της Μάνης). Η Πύλη απλώς αναγνώριζε την εκλογή με τον τύπο του διορισμού του Μπέη.

Η επικύρωση του διορισμού του νέου μπέη από την Πύλη γινόταν ύστερα από πρόταση των οκτώ (8) επισκόπων της Μάνης, που ασκούσαν πολύ μεγάλη επιρροή στο λαό, των καπετάνιων και των άλλων εκπροσώπων των δυνατών οικογενειών. Όλοι αυτοί συνέρχονταν και εξέλεγαν τον υποψήφιο. Βέβαια γύρω από την εκλογή προσπαθούσαν να βάλλουν και οι Τούρκοι την ουρά τους. Πάντοτε υπήρχαν εδώ έχθρες και φιλοδοξίες μεταξύ των δυνατών καπεταναίων για το Μπας-μπεηλίκι της Μάνης. Και οι Τούρκοι μερικές φορές τα κατάφερναν να επωφεληθούν με επεμβάσεις έντεχνες στα εσωτερικά της, πού τους επέτρεπαν να ανεβάζουν και να κατεβάζουν αυτούς πού ήθελαν ή ακόμη και να στέλνουν το Μπέη στη κρεμάλα, όπως λ.χ. έγινε με τον Τζανέτμπεη Κουτήφαρη ή το διάδοχό του Μιχάλμπεη Τρουπάκη ή Μούρτζινο και τα παιδιά του.

Κατά τα άλλα, μόλις ή Μάνη έγινε «μπεηλίκι» αποσπάστηκε από το «Σαντζάκι» της Πελοποννήσου. Από το Βιλαέτι του Μοριά, πέρασε στη δικαιοδοσία του Καπουδάν πασά, όπως τα αιγαιοπελαγίτικα νησιά.

Ο «Μανιάτμπεης» ή «Μανιατόμπεης» είχε αξίωμα θεωρητικά ισόβιο και συγκέντρωνε στο πρόσωπο του όλες τις εξουσίες. Σύμφωνα με την Υψηλή Πύλη και τους καπεταναίους της Μάνης, ο Μπέης ήταν προσωπικά υπεύθυνος για κάθε επαναστατική κίνηση και υπεύθυνος απέναντι στον Καπουδάν πασά, για την είσπραξη του ετήσιου κεφαλικού φόρου (χαράτσι) πού από 4.000 γρόσια πού ήταν ανέκαθεν, έγινε τώρα 15.000. Αυτός ο φόρος ήταν χωρίς άλλο πολύς, αλλά ολόκληρες περιοχές της Μάνης, όπως λ.χ. ή Μέσα Μάνη, ποτέ δεν πλήρωσαν ούτε γρόσι.

Έπειτα κι ο Μπέης άμεσα από τους κάτοικους της Μάνης δεν εισέπραττε χαράτσι. Είχαν όμως ο Μπέης και οι καπετάνιοι τα έσοδα τους. Η Μάνη είχε αυτά τα χρόνια πολύ μεγάλο πληθυσμό, εντελώς δυσανάλογο με την παραγωγικότητα της γης της. Έτσι, ήταν αναγκασμένη να εισάγει σιτάρι, καλαμπόκι κι άλλα τρόφιμα ανταλλάσσοντάς τα με λάδι, μετάξι και βιοτεχνικά είδη.

Ο ανώτατος διοικητής (Μανιάτμπεης) της Μάνης είχε το δικαίωμα να εκδίδει άδειες εμπορίας και να εκμεταλλεύεται τα λιμάνια της Μάνης με την επιβολή εισαγωγικού δασμού. Ο τοπικός καπετάνιος φρόντιζε για την ακριβή εκτέλεση των υποχρεώσεων από την άσκηση αυτών των δικαιωμάτων του Μπέη στην περιφέρεια του και με τη σειρά του είχε κι αυτός δικαίωμα στο 1 /3 των εισπράξεων.

Απ’ αυτές τις τελωνειακές κλπ. εισπράξεις τα έσοδα ήταν αξιόλογα και ο Μανιάτμπεης ήταν ο μόνος πού είχε το δικαίωμα της αποκλειστικής συναλλαγής με τους ξένους εμπόρους κι ο μόνος πού εμπορεύονταν τα τοπικά προϊόντα. Χωρίς την άδεία του κανείς Μανιάτης δεν μπορούσε να συμβάλλεται με τους ξένους και κανείς ξένος δεν μπορούσε να αγοράσει ελιές, λάδι μετάξι ή βαλανίδια, δηλαδή είχε το αποκλειστικό μονοπώλιο του εισαγωγικού και εξαγωγικού εμπορίου.

Αυτές οι εισπράξεις του Μπέη ήταν ένα είδος έμμεσης φορολογίας των κατοίκων της Μάνης. Αλλά έφταναν άνετα για την πληρωμή του ετήσιου φόρου — όταν φυσικά συνέβη να πληρωθεί γιατί σχεδόν πάντοτε τον «χρωστούσαν»(!).

Ό «Μανιάτμπεης», είχε μεγάλα κυριαρχικά δικαιώματα, και από την άσκησή τους εξασφάλιζε την εκτίμηση και το σεβασμό των απλών ανθρώπων της Μάνης και αυτό αποτελούσε τον κανόνα ή προκαλούσε το μίσος και την αποστροφή.

Από το 1776 ως το 1821 ηγεμόνευσαν στη Μάνη οι παρακάτω οκτώ (8) Μπέηδες:

1. Ο Τζανέτος Κουτήφαρης από τις Θαλάμες ή Κουτήφαρη (1776 - 1779)·
2. Ο Μιχάλμπεης Τρουπάκης ή Μούρτζινος από τη Καρδαμύλη     (1779 - 1782).
3.
 Ο Τζανήμπεης ή Τζανέτμπεης (Τζανέτος Καπετανάκης             Γρηγοράκης) από το Σκουτάρι του Γυθείου (1782-1798).
4.
 Ο Παναγιώτης Κουμουντούρος ή Κουμουντουράκης από τους  Δολούς της Έξω Μάνης (1798-1803).
5.
 Ο Αντώνμπεης Γρηγοράκης, από το Σκουτάρι του Γυθείου  (1803-1808).
6.
 Ο Ζερβόμπεης (Κωσταντής Ζερβάκος) από το Καρβελά του  Μαλευρίου (1808-1810).
7.
 Ο Θεοδωρόμπεης Γρηγοράκης από το Μαραθονήσι (1811-1815).
8.
 Ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης από το Λιμένι της Τσίμοβας (1815 - 1821).

Οι επιφανέστεροι όλων υπήρξαν ο Τζανέτμπεης Καπετανάκης Γρηγοράκης κι ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης. Ο Πετρόμπεης υπήρξε κι ο μοναδικός Μεσομανιάτης Μπέης της Μάνης. Με τη προσωπικότητά τους και την ηγεμονία τους, συνδέονται όλα τα σπουδαία γεγονότα της Ιστορίας της Μάνης στις παραμονές της Μεγάλης Εθνεγερσίας του 1821.