Η ΨΗΦΟΣ!!!!!

Η ψήφος είναι σαν το σεξ: Το κάνεις πρώτη φορά στην ύστερη εφηβεία σου και σε ενθουσιάζει. Όταν σου ξαναδίνεται η ευκαιρία, το ξανακάνεις ευχαρίστως. Μάλιστα, μπορεί καμιά φορά να επιλέξεις και διαφορετικό/ή σύντροφο, ώστε να το κάνεις πιο ενδιαφέρον. Αλλά κάποια στιγμή απογοητεύεσαι, το βαριέσαι, και τελικά το κάνεις μόνο επειδή σε αναγκάζουν. Στο τέλος θεωρείσαι ανίκανος να το κάνεις όπως πρέπει και, αφού δεν είσαι υποχρεωμένος, απέχεις.

Στο σχολείο μας μάθανε ότι η καθολική ψηφοφορία είναι η αρτιότερη έκφραση της δημοκρατίας και είναι ταυτόχρονα δικαίωμά μας και υποχρέωσή μας να επιλέγουμε ποιος θα μας κυβερνήσει. Πόσο όμορφο ακούγεται αυτό! Και πόσο απογοητευτικό αποδεικνύεται, όταν συνειδητοποιείς πως οι επιλογές σου περιορίζονται σε:

1.Ένα απέραντο στρουμφοχωριό γεμάτο γαλάζια στρουμφάκια που ψάχνουν παντού έναν κακό Δρακουμέλ για να του φορτώσουν όλα τα στραβά τους.

2. Έναν καταπράσινο Hulk, ο οποίος για 20 χρόνια ήταν ένας τεράστιος γίγαντας με ατσάλινα μπράτσα, αλλά τώρα υποφέρει από μπέρι-μπέρι και δεν μπορεί να πάρει τα πόδια του.

3. Μία κομμουνίστρια Κοκκινοσκουφίτσα, που προσπαθεί να πάει το καλαθάκι της, γεμάτο Stolichnaya, στην άρρωστη γιαγιά της, αλλά πάντα προλαβαίνει να την κατασπαράξει ο καπιτάλας κακός λύκος

4. Επτά και κάτι νάνους του ΣΥΡΙΖΑ, που σκαρφάλωσαν οένας στην πλάτη του άλλου και νομίζουν ότι δημιούργησαν έναν γίγαντα, στην προσπάθειά τους να εντυπωσιάσουν μια Χιονάτη που γουστάρει άλλον.

5. Ένα τσούρμο εθνικιστικά Teletubbies, που παίζουν ανέμελα σε ένα καταπράσινο λιβάδι και διδάσκουν σε όλους πόσο κακοί είναι οι μετανάστες, πόσο καλός είναι ο Χριστιανισμός και πόσο “ψυχάρες” είναι οι Έλληνες μπασκετμπολίστες.

6. Διάφορα άλλα “μικρά” κόμματα, των οποίων η ιδεολογία είτε είναι ακραία, είτε γελοία, είτε εντελώς άγνωστη.

Κι όμως, υπάρχει και μια ακόμα επιλογή: Αποχή. Και είναι η καλύτερη από όλες τις υπόλοιπες.
Σκεφτείτε το και απαντήστε ειλικρινά στον εαυτό σας: Νιώθετε κολακευμένοι που η δική σας ψήφος έχει την ίδια αξία με αυτήν την Έφης Θώδη, αυτήν την Στέλλας Μπεζαντάκου και αυτήν του Κατέλη; Αν η απάντησή σας είναι καταφατική, καλωσήρθατε στην εγκεφαλική ζώνη του λυκόφωτος. Αλλιώς, σκεφτείτε σοβαρά κατά πόσον αξίζει να ρίξετε την ψήφο σας στην ίδια κάλπη με ένα “Παρατράγουδο” της Αννίτας Πάνια.

Δεν αμφισβητώ την αξία της δημοκρατίας. Δεν έχω ούτε το δικαίωμα, ούτε και την πρόθεση αυτή. Αμφισβητώ, όμως, την αξία της σύγχρονης δημοκρατίας, που έχει μετατραπεί σε οχλοκρατία. Και μόνο το γεγονός ότι οι πολιτικοί δεν μιλάνε με επιχειρήματα, ώστε να μας πείσουν ορθολογικά ότι είναι ικανοί, αλλά με επικοινωνιακά τεχνάσματα, ώστε να κοροϊδέψουν τις μάζες που θα πέσουν στην παγίδα τους και θα τους ψηφίσουν, με κάνει να απέχω από την πολιτική – και αναγκαστικά, και από την διαδικασία της ψηφοφορίας.
Πιθανόν να προβάλλετε το επιχείρημα ότι υπάρχουν και άλλοι τρόποι να εκφράσει ένας ψηφοφόρος την αποστροφή του για τα υπάρχοντα κόμματα εξουσίας, χωρίς να επιδεικνύει τόσο ενοχλητική αδιαφορία για τα κοινά.
Ωστόσο:
- Αν ψηφίσω ένα από τα μικρότερα κόμματα (ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ΛΑΟΣ), όντως θα δείξω ότι είμαι δυσαρεστημένος με τα δύο μεγάλα κόμματα, αλλά θα ενισχύσω μία παράταξη η οποία όχι μόνο δεν με εκφράζει ιδεολογικά, αλλά και θα χρησιμοποιήσει την ψήφο μου σαν απόδειξη ότι κάνει κάτι σωστό – γιατί να της δώσω μια τέτοια, ψεύτικη χαρά;
- Αν ψηφίσω ένα από τα ακόμα μικρότερα κόμματα (Δράση, Χριστοπιστία, Οικολόγους κλπ) θα είναι σαν να πετάω την ψήφο μου στα σκουπίδια. Εξάλλου, κανείς δεν ασχολείται με τις ψήφους αυτών των κομμάτων, ενώ όλοι ασχολούνται με τα ποσοστά αποχής από τις εκλογές – καταλάβετέ το: Η αποχή ΕΙΝΑΙ ψήφος.
- Αν ρίξω λευκό, θα έχω ρίξει μία ψήφο που προσμετράται στο πρώτο κόμμα – αν είναι έτσι, μπορούσα να το ψηφίσω εξαρχής.
- Αν ρίξω άκυρο, θα έχω διανύσει μερικά χιλιόμετρα μόνο και μόνο για να κάνω ακριβώς αυτό που θα μπορούσα να κάνω ξαπλωμένος στον καναπέ μου: να δώσω μία αρνητική ψήφο.
Αν πιστεύετε πως η ψήφος σας μπορεί να αλλάξει κάτι, ψηφίστε. Αν η μαμά και ο μπαμπάς σας απειλούν ότι δεν θα σας ξαναδώσουν χαρτζιλίκι αν δεν ψηφίσετε τον Γιωργάκη, ψηφίστε. Αν έχετε υποσχεθεί σε κάποιον πολιτικό ότι θα τον ψηφίσετε για να σας κάνει μία “εξυπηρέτηση”, ψηφίστε. Αν δεν έχετε τίποτα καλύτερο να κάνετε την 7η Ιουνίου από τις 7 το πρωί μέχρι τις 7 το απόγευμα, ψηφίστε. Αν είναι η πρώτη φορά που ψηφίζετε και θέλετε να δείτε πώς είναι, ψηφίστε (αλλά σας προειδοποιώ: θα απογοητευτείτε).
Αλλά αν πιστεύετε πως κανένα από τα κόμματα δεν είναι ικανό να σας κυβερνήσει, μην ψηφίσετε. Στο κάτω-κάτω, οι πολιτικοί αδιαφορούν για σας επί 3 χρόνια και 11 μήνες και ενδιαφέρονται για εσάς μόνο για τον ένα μήνα που κρατά η προεκλογική περίοδος. Εσείς κάντε το αντίστροφο: Αδιαφορήστε γι’αυτούς τώρα που έχουν την ανάγκη σας και ενδιαφερθείτε γι’αυτούς τους υπόλοιπους 47 μήνες που θα σας έχουν γραμμένους στα γαλάζια ή τα πράσινα παπάρια τους.
Και μην ξεχνάτε:
Η αποχή ΕΙΝΑΙ ψήφος…