Τετάρτη 27 Μαΐου 2009
ΑΙΤΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ
Προς τον Αξιότιμο Κο
ΥΠΟΥΡΓΟ ΠΕ ΧΩ ΔΕ
Αθήνα
Α Ι Τ Η Σ Η
1] Γεωργίου Αϊβαλιώτη του Αριστομένη , κατοίκου Λαγίου Λακωνίας
2] Δημητρίου Πολυμενάκου του Μιχαήλ κατοίκου Λαγίου
3] Παναγιώτη Τσόμπου του Δημητρίου κατοίκου Λαγίου ως μελών επιτροπής ορισμένης από τη συνέλευση των κατοίκων του Λαγίου Λακωνίας για την επίλυση του προβλήματος του κτηματολογίου.
*****
Αξιότιμε Κύριε Υπουργέ,
Παρακαλούμε να μην μας θεωρήσετε τόσον αφελείς που να πιστεύουμε ότι θα είσαστε ο πρώτος αναγνώστης του εγγράφου αυτού. Πιστεύουμε όμως ότι η σοβαρότητα της περίπτωση θα αναγκάσει αυτούς που θα το διαβάσουν να σας ενημερώσουν. Το αίτημά μας είναι να σας συναντήσουμε και, αν αυτό είναι απολύτως αδύνατο, να συναντήσουμε κάποιο πολιτικό πρόσωπο από το Υπουργείο για να καταλάβει το αδιέξοδό μας και να δώσει κατεύθυνση για τη λύση του. Τρία ολόκληρα χρόνια εισπράττουμε από τους διοικητικούς παράγοντες υποσχέσεις οι οποίοι παραπέμπουν το φάκελο ο ένας στον άλλο. Εάν λοιπόν δεν είναι δυνατόν να συναντήσουμε πολιτικά υπευθύνους του Υπουργείου, μην μπείτε στον κόπο να διαβιβάστε την αίτησή μας σε κάποιον «αρμόδιο» και να θεωρήσετε ότι έχετε «καθαρίσει» μαζί μας με μία κοινοποίηση του εγγράφου της παραπομπής. Σε μια τέτοια περίπτωση παρακαλούμε ώ να θεωρήσετε την παρούσα ως μη υποβληθείσα. Το θέμα μας θα επιλυθεί πλέον ή με αυτοδικίες ή, στην χειρότερη περίπτωση, αναμένοντας άλλη Κυβέρνηση. Μην ξεχνάτε όμως ότι η Λακωνία τίμησε πάντοτε την παράταξή σας, επομένως επίδειξη αδιαφορίας και από σας θα ήταν καθαρή απογοήτευση και αίσθηση αδικίας.Και τώρα το θέμα:
1. Το ιδιοκτησιακό πρόβλημα Λαγίου Λακωνίας
11. Η πρώην κοινότητα Λαγίου Λακωνίας, αποτελεί σήμερα δημοτικό διαμέρισμα του Καποδιστριακού Δήμου Κροκεών Λακωνίας και η κτηματική περιφέρειά του κτηματογραφήθηκε μαζί με την περιφέρεια του Δήμου Σκάλας Λακωνίας. Το Λάγιο, όπως και ο Δήμος Σκάλας, υπάγονται κτηματολογικώς στο Κτηματολογικό Γραφείο Κροκεών, το οποίο λειτουργεί από 3.1.2005.
1.2. Με την ολοκλήρωση του κτηματολογίου της περιοχής οι κάτοικοι του Λαγίου έγιναν ακτήμονες αφού το 90% περίπου των κτημάτων που καλλιεργούνται με δενδρώδεις ή ετήσιες καλλιέργειες καταχωρήθηκαν ως ανήκοντα στο Δημόσιο κατά 52% κατά το υπόλοιπο 48% σε τριάντα τέσσερις [34] άλλους συνιδιοκτήτες – οι ίδιοι σε όλα τα ακίνητα- οι οποίοι είναι εντελώς άσχετοι με το χωριό! Τα ακίνητα που αφαιρέθηκαν από την ιδιοκτησία των Λαγιωτών αφορούν το 80% των κατοίκων του χωριού. Από τη γενική αυτή δήμευση εξαιρέθηκε μικρό τμήμα της κτηματικής περιφέρειας του χωριού, το οποίο βρίσκεται κοντά στην επαρχιακή οδό Σκάλας – Γυθείου.
1.3. Το πρόβλημα προέκυψε μετά τη δεύτερη ανάρτηση των πινάκων της κτηματογράφησης, κατά των οποίων η Κτηματική Υπηρεσία Λακωνίας επανέλαβε ένστασή της, την οποία είχε ασκήσει ανεπιτυχώς κατά των πινάκων της πρώτης ανάρτησης. Ειδικότερα η δευτεροβάθμια επιτροπή έκρινε ότι οι ιδιοκτησίες του χωριού εμπίπτουν στο λεγόμενο δασόκτημα «Λάγιο – Τρίνησα» στο οποίο το Δημόσιο είναι – ορθότερα ήταν – συνιδιοκτήτης εξ αδιαιρέτου κατά 52% μαζί με άλλους ιδιώτες συνιδιοκτήτες.
1.4. Η συνιδιοκτησία αυτή προέκυψε από τις ιδρυτικές διεθνείς συνθήκες αναγνώρισης του νέου Ελληνικού Κράτους μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους, σύμφωνα με τις οποίες το Ελληνικό Κράτος έγινε ιδιοκτήτης όλου του εδάφους της χώρας εκτός από τα ακίνητα στα οποία οι Τουρκικές αρχές είχαν αναγνωρίσει ιδιωτικά δικαιώματα σε Έλληνες. Στο δασόκτημα «Λάγιο – Τρίνησα» υπήρχε συνιδιοκτησία Ελλήνων [κοτζαμπάσηδων] και Τούρκων με αποτέλεσμα το Νέο Ελληνικό Κράτος να υπεισέλθει στη θέση των Τούρκων και να προκύψει έτσι η συνιδιοκτησία με τους κοτζαμπάσηδες και τους απόγονούς τους, την οποία το Δημόσιο δεν μπόρεσε έκτοτε να επιλύσει και το ζήτημα ταλανίζει επί δύο αιώνες την περιοχή και τους κατοίκους της. Σημειώνεται ότι οι εκτάσεις στις οποίες υπάρχει το πρόβλημα, ούτε είναι ούτε χαρακτηρίζονται ως δασικές. Και για να αποσείσουμε την όποια υποψία ότι πίσω από την κίνηση αυτή κρύβονται καταπατητές και «οικοπεδοφάγοι» αναφερόμαστε στην από 26-6-2006 απόφαση του Νομαρχιακού Συμβουλίου Λακωνίας,[1] με την οποία αυτό απαιτεί επιτακτικά από την κεντρική διοίκηση την επίλυση του θέματος.
2. Οι ουσιαστικές παρανοήσεις της Δευτεροβάθμιας Επιτροπής.
Η παρανόηση της δευτεροβάθμιας επιτροπής οφείλεται σε δύο εσφαλμένες εκτιμήσεις: [α] στην έκταση που έχει απομείνει τελικά από αυτό που πριν διακόσια χρόνια ήταν το αγρόκτημα Λαγίου - Τρίνησα και [β] στην ακριβή επί του εδάφους θέση του αγροκτήματος που έχει απομείνει. Ειδικότερα.
2.1. Κατά τους θρύλους το Δασόκτημα ήταν 30.000 στρέμματα, αλλά όμως ουδέποτε μετρήθηκε ή έστω οροθετήθηκε χονδρικώς επί του εδάφους. Έτσι, ο κάθε δημόσιος υπάλληλος βαφτίζει κατά το δοκούν την όποια περιοχή ως τμήμα του δασοκτήματος και οι δύσμοιροι ιδιοκτήτες πρέπει να αποδείξουν το αντίθετο!
2.2. Το πάλαι ποτέ δασόκτημα, ανεξάρτητα από την ακριβή έκταση και θέση του, δεν παρέμεινε αμετάβλητο. Οι βαλτώδεις εκτάσεις του δασοκτήματος που αποξηράνθηκαν μεταξύ 1925 – 1938 και αυτές που αντιστοιχούσαν στο μερίδιο του Δημοσίου διατέθηκαν από το Δημόσιο στους ακτήμονες καλλιεργητές με αποφάσεις της Νομαρχίας Λακωνίας, που κυρώθηκαν συνολικά με την πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου 145/1962. καθώς και με νεότερες αποφάσεις της νομαρχιακής επιτροπής αποκατάστασης ακτημόνων καλλιεργητών. Οι εκτάσεις που αντιστοιχούσαν στους ιδιώτες συνιδιοκτήτες – απογόνους των κοτζαμάσηδων – δόθηκαν στους συνιδιοκτήτες. Η διανομή έγινε συμβολαιογραφικά το έτος 1936.
2.3. Η άγνοια των δημοσίων υπηρεσιών για το τι έχει απομείνει σήμερα από το τέως δασόκτημα – κατά συνέπεια πού βρίσκεται αυτό που έχει μένει, αν υπάρχει υπόλοιπο – εκφράζει ο πρώην επιθεωρητής του Υπουργείου Οικονομικών Γεώργιος Ν. Κούης στη με αριθμό 74/8-7-1983 έκθεσή του προς τη Διεύθυνση Δημοσίων Κτημάτων του Υπουργείου Οικονομικών[2] στην οποία λέγει: «…. Θα πρέπει έστω και τώρα με τη συνεργασία τεχνικού και του Υπουργείου Οικονομικών και του Υπουργείου Γεωργίας αφενός και των εκπροσώπων των συνιδιοκτητών να γίνει επίσημη και οριστική διανομή, ώστε να επέλθει λύση του από πολλών ετών χρονίζοντος οξυτάτου τούτου προβλήματος Μόνον τότε μπορούμε βάσιμα να γνωρίζουμε ποίες ακριβώς εκτάσεις δόθηκαν στους ακτήμονες, ποιες στου συνοδιοκτήτες και ποιες παρέμειναν στη διαχείριση του Υπουργείου Οικονομικών………. Πάσα άλλη ρύθμιση πλην της προτεινόμενης θα αποτελεί εμβαλωματική λύση, ΠΟΥ ΘΑ ΔΙΑΙΩΝΙΖΕΙ ΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ». Ατυχώς η απευχή του ευσυνείδητου αυτού κρατικού λειτουργού έμελλε να επαληθευτεί, 30 χρόνια αργότερα. Ακόμα περισσότερο ατυχώς καλούμαστε εμείς να πληρώσουμε την αβελτηρία του Ελληνικού Κράτους. Συνεπώς, το ίδιο το Δημόσιο με τα πλέον επίσημα χείλη ομολογεί ότι αγνοεί τί υπόλοιπο υπάρχει σήμερα και που βρίσκεται από το τέως Δασόκτημα Λαγίου - Τρινήσων.
2.4. Ανεξάρτητα από το ότι σήμερα δεν υφίσταται κατ’ ουσίαν δασόκτημα «Λάγιο – Τρίνησα», η δευτεροβάθμια επιτροπή έσφαλε στη χωρική ταύτιση του τέως δασοκτήματος με την κτηματική περιφέρεια Λαγίου, ιδίως την καλλιεργούμενη. Όπως λέγει και ο προσδιοριστικός τίτλος «δασόκτημα» πρόκειται για δασική έκταση, που δεν έχει σχέση με δενδρώδεις καλλιέργειες [ελαιώνες] που γίνονται επί αιώνες! Και ναι μεν το τέως δασόκτημα καταλάμβανε δασικές εκτάσεις και στην περιοχή Λαγίου, το Λάγιο όμως είχε και καλλιεργούμενες εκτάσεις, ιδιαίτερα ελαιώνες, καθώς και ασκεπείς εκστάσεις για καλλιέργεια σιτηρών! To χωριό, που βρίσκεται και υπάρχει στην ίδια θέση τουλάχιστον από το 1400 μ.χ. με σοβαρή συμμετοχή στον αγώνα υπέρ της ανεξαρτησίας καταγεγραμμένη από τους ιστορικούς, κατοικούνταν πάντοτε από αγρότες που ασχολούνταν με την καλλιέργεια σιτηρών στα ασκεπή και με την ελαιοκομία στις δενδρώδεις καλλιέργειες, ενώ τα τελευταία χρόνια δημιουργήθηκαν και πορτοκαλεώνες. Υπό την έννοια αυτή δεν νοείται χωριό χωρίς καλλιεργήσιμη γη, διαφορετικά οι κάτοικοι δε θα μπορούσαν να ζήσουν. Συνεπώς, το γεγονός και μόνον ότι το Κτηματολόγιο εμφανίζει στις πρώτες εγγραφές ένα χωριό χωρίς έγγεια ιδιοκτησία, είναι πρωτοφανές και καταδεικνύει ότι κάπου υπάρχει ένα σοβαρό λάθος.
3. Οι παραβάσεις του νόμου κατά την κτηματογράφηση
Τα παραπάνω θα μπορούσαμε με βεβαιότητα να πούμε ότι καταλήγουν σε μη ανταποκρινόμενες στα πράγματα κτηματολογικές εγγραφές, πλην όμως συνιστούν στην ουσία ιδιοκτησιακή διαφορά με το Δημόσιο, την οποία ούτε η Διοίκηση του Κτηματολογίου μπορεί να αποκαστήσει επί το ορθόν ούτε ο Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ μπορεί από μόνος του να επιλύσει. Πλην όμως ΠΕΧΩΔΕ και Κτηματολόγιο έχουν λόγο και αρμοδιότητα στο δεύτερο σκέλος του προβλήματος.
3.1. Η δευτεροβάθμια Επιτροπή Ενστάσεων για την περιοχή Σκάλας και Κροκεών, δεν έσφαλε μόνον στην εκτίμηση των τίτλων ιδιοκτησίας, αλλά συγχρόνως παραβίασε θεμελιώδεις διατάξεις της διαδικασίας αναγνώρισης δικαιωμάτων και δικαιούχων στη διαδικασία της κτηματογράφησης. Συγκεκριμένα το άρθρο 2 του ν. 2308/1995 επιβάλλει την αρχή ότι ουδείς αναγνωρίζεται δικαιούχος δικαιωμάτων που κατοχυρώνονται με τις κτηματολογικές εγγραφές, εάν δεν υποβάλλει δήλωση ιδιοκτησίας κατά την διαδικασία της κτηματογράφησης. Επίσης, το άρθρο 2 του ν. 2308/1995 ορίζει ότι δικαίωμα υποβολής αίτησης διόρθωσης έχει όποιος υπέβαλε δήλωση ιδιοκτησίας και δεν αναγνωρίστηκε το δικαίωμα που δήλωσε ή υπάρχει σφάλμα στην αναγνώριση. Τέλος από τις ίδιες διατάξεις η Επιτροπή Ενστάσεων κρίνοντας βάσιμη ένσταση, μεταρρυθμίζει τους πίνακες στο μέτρο που αφορά τον ενιστάμενο, δηλαδή δεν μπορεί να αναγνωρίσει δικαιώματα προσώπων που δεν υπέβαλαν ένσταση. Κατά παράβαση των παραπάνω προδήλων και σχεδόν αυτονοήτων από τις γενικές αρχές του δικαίου αρχών, η Δευτεροβάθμια Επιτροπή Ενστάσεων δεν περιορίστηκε μόνον στην αναγνώριση του Ελληνικού δημοσίου ως συνιδιοκτήτη κατά 52% αλλά αναγνώρισε ταυτόχρονα ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΚΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ 34 ΙΔΙΩΤΕΣ με διάφορα ποσοστά συνιδιοκτησίας, οι ΟΠΟΙΟΙ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΥΠΟΒΑΛΕΙ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ. Δηλαδή το Κτηματολόγιο κατέγραψε ως συνιδιοκτήτες πρόσωπα που δεν είχαν υποβάλει δήλωση και περαιτέρω τίτλους ιδιοκτησίας! Είναι αυτονόητο ότι τα πρόσωπα αυτά γελούν με το γεγονός ότι τους «χαρίστηκαν» χωρίς απαλλοτρίωση όλα τα κτήματα της περιφέρειας Λαγίου. Στην πράξη βέβαια κανείς από τους συνιδιοκτήτες που αναγνωρίστηκαν δεν διεκδικεί μερίδιο από τα αναγνωρισμένα. Όλοι τους αναγνωρίζουν δημόσια τη γελοιότητα του πράγματος και δηλώνουν βεβαίως ότι δεν διανοούνται ότι είναι συνιδιοκτήτες σε όλα τα κτήματα της περιφέρειας ενός ολόκληρου χωριού, έστω και αν τους ανακήρυξαν ως συνιδιοκτήτες κάποιοι ανεγκέφαλοι της Επιτροπής Ενστάσεων χωρίς να έχουν υποβληθεί δηλώσεις ιδιοκτησίας από αυτούς! Σημειώνουμε ότι η κ. Μαίρη Θεοδωρομπεάκου – ένας από τους 34 συνιδιοκτήτες – με συμβολαιογραφική δήλωσή της αποποιείται την χωρίς αίτησή της αναγνώρισή της ως συνιδιοκτησίας τονίζοντας το πρόδηλο λάθος της κτηματογράφησης[3]. Όμως το πρόβλημα δεν λύνεται με τέτοιες ενέργειες και παραμένει, παίρνοντας καθημερινά εκρηκτικές διαστάσεις. Περιοριζόμαστε να εκθέσουμε ένα πιθανό ενδεχόμενο. Αύριο κάποιος από τους τόσους συνιδιοκτήτες μπορεί να χρωστάει σε μία Τράπεζα και αυτή να προβεί στην κατάσχεση του μεριδίου που «βλέπει» στο όνομα τους οφειλέτη της. Τι θα γίνει τότε;
3.2. Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι οι νόμοι της κτηματογράφησης και του κτηματολογίου δίνουν το δικαίωμα προσφυγής στο Δικαστήριο για τη διόρθωση ανακριβών κτηματολογικών εγγραφών. Όμως η δικαστική προσφυγή είναι πρακτικά αδύνατη. Οι 34 συνιδιοκτήτες που αναγνωρίστηκαν είναι πρόσωπα σε μεγάλο μέρος άγνωστα. Τα ονόματά τους λήφθηκαν από μία κατάσταση που είχε συντάξει η Κτηματική Υπηρεσία Λακωνίας στη δεκαετία 1980 βάσει πληροφοριών [!]. Έτσι είναι φυσικό κάποιοι από αυτούς σήμερα να είναι πεθαμένου οπότε ο κάθε κάτοικος του χωριού που θα ασκήσει ατομική αγωγή στα πολιτικά δικαστήρια, θα πρέπει να βεβαιωθεί πρώτα ποίοι από τους αναγραφόμενους συνιδιοκτήτες ζουν και να ανεύρει τις διευθύνσεις τους. Για όσους έχουν πεθάνει θα πρέπει να βρει τους κληρονόμους στους οικείους δήμους, ενώ θα πρέπει να αναζητήσει στο Πρωτοδικείο τις τυχόν υπάρχουσες διαθήκες. Για να αντιληφθείτε το μέγεθος των δυσκολιών αναφέρουμε μόνον το εξής. Ένας από τους αναγραφόμενους συνιδιοκτήτες άφησε με τη διαθήκη του κληρονόμο του την οικιακή του βοηθό από τις Φιλιππίνες, η οποία σήμερα δε βρίσκεται στην Ελλάδα. Σκεφθείτε τι πρέπει να κάνει ο κάθε ιδιοκτήτης για να έχει έγκυρη κοινοποίηση της αγωγής για ένα μόνο από τους συνιδιοκτήτες. Έτσι, αν κάποιος ευτυχήσει και λύσει το γρίφο των κληρονόμων, θα πρέπει να κοινοποιήσει την αγωγή του τουλάχιστον σε 60 παραλήπτες, που με ομαλές συνθήκες – μόνον αυτό - συνεπάγεται κόστος 4.000 ευρώ! Αν τώρα υπολογίσουμε και τα υπόλοιπα συνήθη δικαστικά έξοδα μέχρι την αμετάκλητη απόφαση, είναι βέβαιο ότι η διαδικασία θα αξίζει οικονομικά μόνον για όσους έχουν μεγάλο κλήρο έχοντας στην άκρη της σκέψης μας και την εξευτελιστική τιμή του λαδιού [ κάτω από 2 ευρώ] δηλαδή στην τιμή που πουλιέται το εμφιαλωμένο νερό στα νησιά, η οποία έχει εκμηδενίσει και τις αξίες των ελαιοκτημάτων που πουλιούνται 400 ευρώ το στρέμμα!
3.3. Το πρόβλημα δημιουργήθηκε από την γραφειοκρατική αντίληψη και την ευθυνοφοβία του προϊστάμενου της Κτηματικής Υπηρεσίας Λακωνίας ο οποίος υπέβαλε μία ένσταση απλώς για να είναι υπηρεσιακά κατοχυρωμένος, πιστεύοντας κατά βάθος ότι αυτή θα απορριφθεί, όπως είχε απορριφθεί και στον πρώτο βαθμό. Βλέποντας όμως εκ των υστέρων την έκταση την έκταση του προβλήματος που δημιούργησε, με το με αριθμό πρωτοκόλλου 2173/15-12-2006[4] έγγραφό του ζήτησε τη νομοθετική λύση του ζητήματος
Τι ζητάμε από το ΠΕΧΩΔΕ
Υποβάλαμε στον ΟΚΧΕ την από 18 Μαίου 2009 αίτησή μας με την οποία ζητάμε την μερική ανάκληση της τελικής διοικητικής πράξης τους ΔΣ του ΟΚΧΕ για την κύρωση των πρώτων κτηματολογικών εγγραφών στο μέτρο που αφορούν την αναγνώριση των συνιδιοκτητών που δεν υπέβαλαν δήλωση. Κατά το υπόλοιπο μέρος, δηλαδή για το τμήμα της ιδιοκτησίας του Δημοσίου θα τα πούμε με το Υπουργείο Οικονομικών. Ζητάμε ευθέως την παρέμβασή σας ως εποπτεύοντος υπουργού και την υποστήριξη του αιτήματός μας.
Κρίνουμε σκόπιμο να σας πούμε ότι το πρόβλημά μας παρουσιάστηκε εκτενώς από το ΒΗΜΑ της 8-7-2007[5], ενώ στις βουλευτικές εκλογές του 2007 απείχαμε σύσσωμοι , δηλαδή δεν ψηφίσαμε. Σήμερα βλέπουμε βεβαίως πόσα δίκαιο είχαμε αφού οι υποσχέσεις που λάβαμε από κυβερνητικούς βουλευτές και υπουργούς ήταν … απλώς υποσχέσεις.
Αθήνα 21 Μαΐου 2009
Με τιμή
ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ Ο νομικός συμπαραστάτης
[1] βλ. φωτοτυπία της απόφασης, έγγραφο αρ. 1]
[2] βλ. έγγραφο 2]
[3] βλ. έγγραφο 3
[4] έγγραφο 4
[5] βλ. φωτοτυπία δημοσιεύματος
ΥΠΟΥΡΓΟ ΠΕ ΧΩ ΔΕ
Αθήνα
Α Ι Τ Η Σ Η
1] Γεωργίου Αϊβαλιώτη του Αριστομένη , κατοίκου Λαγίου Λακωνίας
2] Δημητρίου Πολυμενάκου του Μιχαήλ κατοίκου Λαγίου
3] Παναγιώτη Τσόμπου του Δημητρίου κατοίκου Λαγίου ως μελών επιτροπής ορισμένης από τη συνέλευση των κατοίκων του Λαγίου Λακωνίας για την επίλυση του προβλήματος του κτηματολογίου.
*****
Αξιότιμε Κύριε Υπουργέ,
Παρακαλούμε να μην μας θεωρήσετε τόσον αφελείς που να πιστεύουμε ότι θα είσαστε ο πρώτος αναγνώστης του εγγράφου αυτού. Πιστεύουμε όμως ότι η σοβαρότητα της περίπτωση θα αναγκάσει αυτούς που θα το διαβάσουν να σας ενημερώσουν. Το αίτημά μας είναι να σας συναντήσουμε και, αν αυτό είναι απολύτως αδύνατο, να συναντήσουμε κάποιο πολιτικό πρόσωπο από το Υπουργείο για να καταλάβει το αδιέξοδό μας και να δώσει κατεύθυνση για τη λύση του. Τρία ολόκληρα χρόνια εισπράττουμε από τους διοικητικούς παράγοντες υποσχέσεις οι οποίοι παραπέμπουν το φάκελο ο ένας στον άλλο. Εάν λοιπόν δεν είναι δυνατόν να συναντήσουμε πολιτικά υπευθύνους του Υπουργείου, μην μπείτε στον κόπο να διαβιβάστε την αίτησή μας σε κάποιον «αρμόδιο» και να θεωρήσετε ότι έχετε «καθαρίσει» μαζί μας με μία κοινοποίηση του εγγράφου της παραπομπής. Σε μια τέτοια περίπτωση παρακαλούμε ώ να θεωρήσετε την παρούσα ως μη υποβληθείσα. Το θέμα μας θα επιλυθεί πλέον ή με αυτοδικίες ή, στην χειρότερη περίπτωση, αναμένοντας άλλη Κυβέρνηση. Μην ξεχνάτε όμως ότι η Λακωνία τίμησε πάντοτε την παράταξή σας, επομένως επίδειξη αδιαφορίας και από σας θα ήταν καθαρή απογοήτευση και αίσθηση αδικίας.Και τώρα το θέμα:
1. Το ιδιοκτησιακό πρόβλημα Λαγίου Λακωνίας
11. Η πρώην κοινότητα Λαγίου Λακωνίας, αποτελεί σήμερα δημοτικό διαμέρισμα του Καποδιστριακού Δήμου Κροκεών Λακωνίας και η κτηματική περιφέρειά του κτηματογραφήθηκε μαζί με την περιφέρεια του Δήμου Σκάλας Λακωνίας. Το Λάγιο, όπως και ο Δήμος Σκάλας, υπάγονται κτηματολογικώς στο Κτηματολογικό Γραφείο Κροκεών, το οποίο λειτουργεί από 3.1.2005.
1.2. Με την ολοκλήρωση του κτηματολογίου της περιοχής οι κάτοικοι του Λαγίου έγιναν ακτήμονες αφού το 90% περίπου των κτημάτων που καλλιεργούνται με δενδρώδεις ή ετήσιες καλλιέργειες καταχωρήθηκαν ως ανήκοντα στο Δημόσιο κατά 52% κατά το υπόλοιπο 48% σε τριάντα τέσσερις [34] άλλους συνιδιοκτήτες – οι ίδιοι σε όλα τα ακίνητα- οι οποίοι είναι εντελώς άσχετοι με το χωριό! Τα ακίνητα που αφαιρέθηκαν από την ιδιοκτησία των Λαγιωτών αφορούν το 80% των κατοίκων του χωριού. Από τη γενική αυτή δήμευση εξαιρέθηκε μικρό τμήμα της κτηματικής περιφέρειας του χωριού, το οποίο βρίσκεται κοντά στην επαρχιακή οδό Σκάλας – Γυθείου.
1.3. Το πρόβλημα προέκυψε μετά τη δεύτερη ανάρτηση των πινάκων της κτηματογράφησης, κατά των οποίων η Κτηματική Υπηρεσία Λακωνίας επανέλαβε ένστασή της, την οποία είχε ασκήσει ανεπιτυχώς κατά των πινάκων της πρώτης ανάρτησης. Ειδικότερα η δευτεροβάθμια επιτροπή έκρινε ότι οι ιδιοκτησίες του χωριού εμπίπτουν στο λεγόμενο δασόκτημα «Λάγιο – Τρίνησα» στο οποίο το Δημόσιο είναι – ορθότερα ήταν – συνιδιοκτήτης εξ αδιαιρέτου κατά 52% μαζί με άλλους ιδιώτες συνιδιοκτήτες.
1.4. Η συνιδιοκτησία αυτή προέκυψε από τις ιδρυτικές διεθνείς συνθήκες αναγνώρισης του νέου Ελληνικού Κράτους μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους, σύμφωνα με τις οποίες το Ελληνικό Κράτος έγινε ιδιοκτήτης όλου του εδάφους της χώρας εκτός από τα ακίνητα στα οποία οι Τουρκικές αρχές είχαν αναγνωρίσει ιδιωτικά δικαιώματα σε Έλληνες. Στο δασόκτημα «Λάγιο – Τρίνησα» υπήρχε συνιδιοκτησία Ελλήνων [κοτζαμπάσηδων] και Τούρκων με αποτέλεσμα το Νέο Ελληνικό Κράτος να υπεισέλθει στη θέση των Τούρκων και να προκύψει έτσι η συνιδιοκτησία με τους κοτζαμπάσηδες και τους απόγονούς τους, την οποία το Δημόσιο δεν μπόρεσε έκτοτε να επιλύσει και το ζήτημα ταλανίζει επί δύο αιώνες την περιοχή και τους κατοίκους της. Σημειώνεται ότι οι εκτάσεις στις οποίες υπάρχει το πρόβλημα, ούτε είναι ούτε χαρακτηρίζονται ως δασικές. Και για να αποσείσουμε την όποια υποψία ότι πίσω από την κίνηση αυτή κρύβονται καταπατητές και «οικοπεδοφάγοι» αναφερόμαστε στην από 26-6-2006 απόφαση του Νομαρχιακού Συμβουλίου Λακωνίας,[1] με την οποία αυτό απαιτεί επιτακτικά από την κεντρική διοίκηση την επίλυση του θέματος.
2. Οι ουσιαστικές παρανοήσεις της Δευτεροβάθμιας Επιτροπής.
Η παρανόηση της δευτεροβάθμιας επιτροπής οφείλεται σε δύο εσφαλμένες εκτιμήσεις: [α] στην έκταση που έχει απομείνει τελικά από αυτό που πριν διακόσια χρόνια ήταν το αγρόκτημα Λαγίου - Τρίνησα και [β] στην ακριβή επί του εδάφους θέση του αγροκτήματος που έχει απομείνει. Ειδικότερα.
2.1. Κατά τους θρύλους το Δασόκτημα ήταν 30.000 στρέμματα, αλλά όμως ουδέποτε μετρήθηκε ή έστω οροθετήθηκε χονδρικώς επί του εδάφους. Έτσι, ο κάθε δημόσιος υπάλληλος βαφτίζει κατά το δοκούν την όποια περιοχή ως τμήμα του δασοκτήματος και οι δύσμοιροι ιδιοκτήτες πρέπει να αποδείξουν το αντίθετο!
2.2. Το πάλαι ποτέ δασόκτημα, ανεξάρτητα από την ακριβή έκταση και θέση του, δεν παρέμεινε αμετάβλητο. Οι βαλτώδεις εκτάσεις του δασοκτήματος που αποξηράνθηκαν μεταξύ 1925 – 1938 και αυτές που αντιστοιχούσαν στο μερίδιο του Δημοσίου διατέθηκαν από το Δημόσιο στους ακτήμονες καλλιεργητές με αποφάσεις της Νομαρχίας Λακωνίας, που κυρώθηκαν συνολικά με την πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου 145/1962. καθώς και με νεότερες αποφάσεις της νομαρχιακής επιτροπής αποκατάστασης ακτημόνων καλλιεργητών. Οι εκτάσεις που αντιστοιχούσαν στους ιδιώτες συνιδιοκτήτες – απογόνους των κοτζαμάσηδων – δόθηκαν στους συνιδιοκτήτες. Η διανομή έγινε συμβολαιογραφικά το έτος 1936.
2.3. Η άγνοια των δημοσίων υπηρεσιών για το τι έχει απομείνει σήμερα από το τέως δασόκτημα – κατά συνέπεια πού βρίσκεται αυτό που έχει μένει, αν υπάρχει υπόλοιπο – εκφράζει ο πρώην επιθεωρητής του Υπουργείου Οικονομικών Γεώργιος Ν. Κούης στη με αριθμό 74/8-7-1983 έκθεσή του προς τη Διεύθυνση Δημοσίων Κτημάτων του Υπουργείου Οικονομικών[2] στην οποία λέγει: «…. Θα πρέπει έστω και τώρα με τη συνεργασία τεχνικού και του Υπουργείου Οικονομικών και του Υπουργείου Γεωργίας αφενός και των εκπροσώπων των συνιδιοκτητών να γίνει επίσημη και οριστική διανομή, ώστε να επέλθει λύση του από πολλών ετών χρονίζοντος οξυτάτου τούτου προβλήματος Μόνον τότε μπορούμε βάσιμα να γνωρίζουμε ποίες ακριβώς εκτάσεις δόθηκαν στους ακτήμονες, ποιες στου συνοδιοκτήτες και ποιες παρέμειναν στη διαχείριση του Υπουργείου Οικονομικών………. Πάσα άλλη ρύθμιση πλην της προτεινόμενης θα αποτελεί εμβαλωματική λύση, ΠΟΥ ΘΑ ΔΙΑΙΩΝΙΖΕΙ ΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ». Ατυχώς η απευχή του ευσυνείδητου αυτού κρατικού λειτουργού έμελλε να επαληθευτεί, 30 χρόνια αργότερα. Ακόμα περισσότερο ατυχώς καλούμαστε εμείς να πληρώσουμε την αβελτηρία του Ελληνικού Κράτους. Συνεπώς, το ίδιο το Δημόσιο με τα πλέον επίσημα χείλη ομολογεί ότι αγνοεί τί υπόλοιπο υπάρχει σήμερα και που βρίσκεται από το τέως Δασόκτημα Λαγίου - Τρινήσων.
2.4. Ανεξάρτητα από το ότι σήμερα δεν υφίσταται κατ’ ουσίαν δασόκτημα «Λάγιο – Τρίνησα», η δευτεροβάθμια επιτροπή έσφαλε στη χωρική ταύτιση του τέως δασοκτήματος με την κτηματική περιφέρεια Λαγίου, ιδίως την καλλιεργούμενη. Όπως λέγει και ο προσδιοριστικός τίτλος «δασόκτημα» πρόκειται για δασική έκταση, που δεν έχει σχέση με δενδρώδεις καλλιέργειες [ελαιώνες] που γίνονται επί αιώνες! Και ναι μεν το τέως δασόκτημα καταλάμβανε δασικές εκτάσεις και στην περιοχή Λαγίου, το Λάγιο όμως είχε και καλλιεργούμενες εκτάσεις, ιδιαίτερα ελαιώνες, καθώς και ασκεπείς εκστάσεις για καλλιέργεια σιτηρών! To χωριό, που βρίσκεται και υπάρχει στην ίδια θέση τουλάχιστον από το 1400 μ.χ. με σοβαρή συμμετοχή στον αγώνα υπέρ της ανεξαρτησίας καταγεγραμμένη από τους ιστορικούς, κατοικούνταν πάντοτε από αγρότες που ασχολούνταν με την καλλιέργεια σιτηρών στα ασκεπή και με την ελαιοκομία στις δενδρώδεις καλλιέργειες, ενώ τα τελευταία χρόνια δημιουργήθηκαν και πορτοκαλεώνες. Υπό την έννοια αυτή δεν νοείται χωριό χωρίς καλλιεργήσιμη γη, διαφορετικά οι κάτοικοι δε θα μπορούσαν να ζήσουν. Συνεπώς, το γεγονός και μόνον ότι το Κτηματολόγιο εμφανίζει στις πρώτες εγγραφές ένα χωριό χωρίς έγγεια ιδιοκτησία, είναι πρωτοφανές και καταδεικνύει ότι κάπου υπάρχει ένα σοβαρό λάθος.
3. Οι παραβάσεις του νόμου κατά την κτηματογράφηση
Τα παραπάνω θα μπορούσαμε με βεβαιότητα να πούμε ότι καταλήγουν σε μη ανταποκρινόμενες στα πράγματα κτηματολογικές εγγραφές, πλην όμως συνιστούν στην ουσία ιδιοκτησιακή διαφορά με το Δημόσιο, την οποία ούτε η Διοίκηση του Κτηματολογίου μπορεί να αποκαστήσει επί το ορθόν ούτε ο Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ μπορεί από μόνος του να επιλύσει. Πλην όμως ΠΕΧΩΔΕ και Κτηματολόγιο έχουν λόγο και αρμοδιότητα στο δεύτερο σκέλος του προβλήματος.
3.1. Η δευτεροβάθμια Επιτροπή Ενστάσεων για την περιοχή Σκάλας και Κροκεών, δεν έσφαλε μόνον στην εκτίμηση των τίτλων ιδιοκτησίας, αλλά συγχρόνως παραβίασε θεμελιώδεις διατάξεις της διαδικασίας αναγνώρισης δικαιωμάτων και δικαιούχων στη διαδικασία της κτηματογράφησης. Συγκεκριμένα το άρθρο 2 του ν. 2308/1995 επιβάλλει την αρχή ότι ουδείς αναγνωρίζεται δικαιούχος δικαιωμάτων που κατοχυρώνονται με τις κτηματολογικές εγγραφές, εάν δεν υποβάλλει δήλωση ιδιοκτησίας κατά την διαδικασία της κτηματογράφησης. Επίσης, το άρθρο 2 του ν. 2308/1995 ορίζει ότι δικαίωμα υποβολής αίτησης διόρθωσης έχει όποιος υπέβαλε δήλωση ιδιοκτησίας και δεν αναγνωρίστηκε το δικαίωμα που δήλωσε ή υπάρχει σφάλμα στην αναγνώριση. Τέλος από τις ίδιες διατάξεις η Επιτροπή Ενστάσεων κρίνοντας βάσιμη ένσταση, μεταρρυθμίζει τους πίνακες στο μέτρο που αφορά τον ενιστάμενο, δηλαδή δεν μπορεί να αναγνωρίσει δικαιώματα προσώπων που δεν υπέβαλαν ένσταση. Κατά παράβαση των παραπάνω προδήλων και σχεδόν αυτονοήτων από τις γενικές αρχές του δικαίου αρχών, η Δευτεροβάθμια Επιτροπή Ενστάσεων δεν περιορίστηκε μόνον στην αναγνώριση του Ελληνικού δημοσίου ως συνιδιοκτήτη κατά 52% αλλά αναγνώρισε ταυτόχρονα ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΚΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ 34 ΙΔΙΩΤΕΣ με διάφορα ποσοστά συνιδιοκτησίας, οι ΟΠΟΙΟΙ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΥΠΟΒΑΛΕΙ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ. Δηλαδή το Κτηματολόγιο κατέγραψε ως συνιδιοκτήτες πρόσωπα που δεν είχαν υποβάλει δήλωση και περαιτέρω τίτλους ιδιοκτησίας! Είναι αυτονόητο ότι τα πρόσωπα αυτά γελούν με το γεγονός ότι τους «χαρίστηκαν» χωρίς απαλλοτρίωση όλα τα κτήματα της περιφέρειας Λαγίου. Στην πράξη βέβαια κανείς από τους συνιδιοκτήτες που αναγνωρίστηκαν δεν διεκδικεί μερίδιο από τα αναγνωρισμένα. Όλοι τους αναγνωρίζουν δημόσια τη γελοιότητα του πράγματος και δηλώνουν βεβαίως ότι δεν διανοούνται ότι είναι συνιδιοκτήτες σε όλα τα κτήματα της περιφέρειας ενός ολόκληρου χωριού, έστω και αν τους ανακήρυξαν ως συνιδιοκτήτες κάποιοι ανεγκέφαλοι της Επιτροπής Ενστάσεων χωρίς να έχουν υποβληθεί δηλώσεις ιδιοκτησίας από αυτούς! Σημειώνουμε ότι η κ. Μαίρη Θεοδωρομπεάκου – ένας από τους 34 συνιδιοκτήτες – με συμβολαιογραφική δήλωσή της αποποιείται την χωρίς αίτησή της αναγνώρισή της ως συνιδιοκτησίας τονίζοντας το πρόδηλο λάθος της κτηματογράφησης[3]. Όμως το πρόβλημα δεν λύνεται με τέτοιες ενέργειες και παραμένει, παίρνοντας καθημερινά εκρηκτικές διαστάσεις. Περιοριζόμαστε να εκθέσουμε ένα πιθανό ενδεχόμενο. Αύριο κάποιος από τους τόσους συνιδιοκτήτες μπορεί να χρωστάει σε μία Τράπεζα και αυτή να προβεί στην κατάσχεση του μεριδίου που «βλέπει» στο όνομα τους οφειλέτη της. Τι θα γίνει τότε;
3.2. Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι οι νόμοι της κτηματογράφησης και του κτηματολογίου δίνουν το δικαίωμα προσφυγής στο Δικαστήριο για τη διόρθωση ανακριβών κτηματολογικών εγγραφών. Όμως η δικαστική προσφυγή είναι πρακτικά αδύνατη. Οι 34 συνιδιοκτήτες που αναγνωρίστηκαν είναι πρόσωπα σε μεγάλο μέρος άγνωστα. Τα ονόματά τους λήφθηκαν από μία κατάσταση που είχε συντάξει η Κτηματική Υπηρεσία Λακωνίας στη δεκαετία 1980 βάσει πληροφοριών [!]. Έτσι είναι φυσικό κάποιοι από αυτούς σήμερα να είναι πεθαμένου οπότε ο κάθε κάτοικος του χωριού που θα ασκήσει ατομική αγωγή στα πολιτικά δικαστήρια, θα πρέπει να βεβαιωθεί πρώτα ποίοι από τους αναγραφόμενους συνιδιοκτήτες ζουν και να ανεύρει τις διευθύνσεις τους. Για όσους έχουν πεθάνει θα πρέπει να βρει τους κληρονόμους στους οικείους δήμους, ενώ θα πρέπει να αναζητήσει στο Πρωτοδικείο τις τυχόν υπάρχουσες διαθήκες. Για να αντιληφθείτε το μέγεθος των δυσκολιών αναφέρουμε μόνον το εξής. Ένας από τους αναγραφόμενους συνιδιοκτήτες άφησε με τη διαθήκη του κληρονόμο του την οικιακή του βοηθό από τις Φιλιππίνες, η οποία σήμερα δε βρίσκεται στην Ελλάδα. Σκεφθείτε τι πρέπει να κάνει ο κάθε ιδιοκτήτης για να έχει έγκυρη κοινοποίηση της αγωγής για ένα μόνο από τους συνιδιοκτήτες. Έτσι, αν κάποιος ευτυχήσει και λύσει το γρίφο των κληρονόμων, θα πρέπει να κοινοποιήσει την αγωγή του τουλάχιστον σε 60 παραλήπτες, που με ομαλές συνθήκες – μόνον αυτό - συνεπάγεται κόστος 4.000 ευρώ! Αν τώρα υπολογίσουμε και τα υπόλοιπα συνήθη δικαστικά έξοδα μέχρι την αμετάκλητη απόφαση, είναι βέβαιο ότι η διαδικασία θα αξίζει οικονομικά μόνον για όσους έχουν μεγάλο κλήρο έχοντας στην άκρη της σκέψης μας και την εξευτελιστική τιμή του λαδιού [ κάτω από 2 ευρώ] δηλαδή στην τιμή που πουλιέται το εμφιαλωμένο νερό στα νησιά, η οποία έχει εκμηδενίσει και τις αξίες των ελαιοκτημάτων που πουλιούνται 400 ευρώ το στρέμμα!
3.3. Το πρόβλημα δημιουργήθηκε από την γραφειοκρατική αντίληψη και την ευθυνοφοβία του προϊστάμενου της Κτηματικής Υπηρεσίας Λακωνίας ο οποίος υπέβαλε μία ένσταση απλώς για να είναι υπηρεσιακά κατοχυρωμένος, πιστεύοντας κατά βάθος ότι αυτή θα απορριφθεί, όπως είχε απορριφθεί και στον πρώτο βαθμό. Βλέποντας όμως εκ των υστέρων την έκταση την έκταση του προβλήματος που δημιούργησε, με το με αριθμό πρωτοκόλλου 2173/15-12-2006[4] έγγραφό του ζήτησε τη νομοθετική λύση του ζητήματος
Τι ζητάμε από το ΠΕΧΩΔΕ
Υποβάλαμε στον ΟΚΧΕ την από 18 Μαίου 2009 αίτησή μας με την οποία ζητάμε την μερική ανάκληση της τελικής διοικητικής πράξης τους ΔΣ του ΟΚΧΕ για την κύρωση των πρώτων κτηματολογικών εγγραφών στο μέτρο που αφορούν την αναγνώριση των συνιδιοκτητών που δεν υπέβαλαν δήλωση. Κατά το υπόλοιπο μέρος, δηλαδή για το τμήμα της ιδιοκτησίας του Δημοσίου θα τα πούμε με το Υπουργείο Οικονομικών. Ζητάμε ευθέως την παρέμβασή σας ως εποπτεύοντος υπουργού και την υποστήριξη του αιτήματός μας.
Κρίνουμε σκόπιμο να σας πούμε ότι το πρόβλημά μας παρουσιάστηκε εκτενώς από το ΒΗΜΑ της 8-7-2007[5], ενώ στις βουλευτικές εκλογές του 2007 απείχαμε σύσσωμοι , δηλαδή δεν ψηφίσαμε. Σήμερα βλέπουμε βεβαίως πόσα δίκαιο είχαμε αφού οι υποσχέσεις που λάβαμε από κυβερνητικούς βουλευτές και υπουργούς ήταν … απλώς υποσχέσεις.
Αθήνα 21 Μαΐου 2009
Με τιμή
ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ Ο νομικός συμπαραστάτης
[1] βλ. φωτοτυπία της απόφασης, έγγραφο αρ. 1]
[2] βλ. έγγραφο 2]
[3] βλ. έγγραφο 3
[4] έγγραφο 4
[5] βλ. φωτοτυπία δημοσιεύματος
Κυριακή 24 Μαΐου 2009
Η ΕΛΛΗΝΟΦΡΕΝΕΙΑ ΕΒΑΛΕ ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΥΠΟΚΡΟΥΣΗ, Ο "ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΕΝ ΑΠΟΣΤΡΑΤΕΙΑ ΔΑΠΕΡΓΟΛΑΣ" ΤΗΝ ΦΑΝΤΑΣΙΑ και ο ΑΔΩΝΙΣ ΤΗΝ... ΕΥΦΡΑΔΕΙΑ ΤΟΥ!
Απoλαύστε τα!
http://www.youtube.com/watch?v=PW3MG1BWY0o
Απoλαύστε τα!
http://www.youtube.com/watch?v=PW3MG1BWY0o
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)